حبیب اکبرزاده بنگر

در این پژوهش ابتدا یک پرینتر سه بعدی بتن طراحی و ساخته شد تا فناوری ساخت پرینتر سه بعدی بتن در کشور داخلی سازی شود و همچنین قابل پرینت بودن بتن ساخته شده به واسطه این پرینتر ساخته شده ارزیابی شود. عمل‌آوری داخلی، روشی است که معمولاً برای کاهش انقباض بتن در سنین پایین استفاده می‌شود و همچنین مزایای قابل‌توجهی برای افزایش دوام بتن ارائه می‌دهد. در این پژوهش از عمل‌آوری داخلی در بتن پرینت سه‌بعدی با هدف کاهش جمع‌شدگی و بهبود مقاومت مکانیکی لایه‌های پرینت شده استفاده شد. چهار طرح اختلاط برای ساخت بتن با قابلیت پرینت سه‌بعدی طراحی شد. جایگزینی 0، 3، 6 و 9% لیکای پیش خیسانده شده با ماسه طبیعی جهت ساخت طرح اختلاط‌های بتن قابل پرینت سه‌بعدی در نظر گرفته شد. همچنین پارامتر فاصله زمانی 1، 5، 10، 20 و 30 دقیقه جهت تأخیر پرینت لایه دوم بر روی لایه زیرین اعمال شد و همه طرح اختلاط‌ها با تمامی فواصل زمانی در دو حالت بدون آب‌پاشی و حالت آب‌پاشی سطح لایه اول لحظاتی قبل از پرینت لایه دوم پرینت شدند. نتایج آزمایشات انجام شده روی نمونه‌های بتن با قابلیت پرینت سه‌بعدی نشان داد که استفاده از تکنیک عمل‌آوری داخلی با جایگزینی 6% لیکای پیش خیسانده شده با ماسه طبیعی در مخلوط بتن پرینت سه‌بعدی، جمع‌شدگی را در سن 60 روزگی 30.26% نسبت به نمونه شاهد کاهش داد، مقاومت فشاری را به طور میانگین 8.9% نسبت به نمونه شاهد افزایش داد، مقاومت پیوستگی بین لایه‌ها را به طور میانگین 14.5% نسبت به نمونه شاهد افزایش داد و مقاومت خمشی را به طور میانگین 7.6% نسبت به نمونه شاهد افزایش داد. بررسی نتایج آزمایش میز سیلان بتن قابل پرینت سه‌بعدی نشان داد که افزایش درصد جایگزینی لیکای پیش خیسانده شده با ماسه طبیعی موجب افزایش جریان‌پذیری می‌شود و همچنین با گذشت 30 دقیقه از پایان اختلاط نسبت به دقیقه 1، به علت تبخیر آب بتن، جریان‌پذیری مخلوط‌ها به طور میانگین 8.61% کاهش می‌یابد. همچنین نتایج نشان داد که آب‌پاشی سطح لایه زیرین مقاومت مکانیکی بتن پرینت سه‌بعدی را غالباً کاهش می‌دهد.