در این مطالعه به منظور انتخاب مناسب ترین بتن برای ساخت ساختمان های بلند مرتبه، روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) که مبتنی بر دانش کارشناسی بوده، مورد استفاده قرار گرفته است. معیار های مورد بررسی در این پژوهش شامل طراحی سازه ای، هزینه، کیفیت، زمان و سهولت اجرا می باشد. به منظور بررسی دقیق تر و به دست آوردن نتایج مستندتر، شش نوع بتن (با و بدون نیاز به ویبره) برای سازه 21 طبقه که در شهرستان بابلسر با بتن معمولی در حال اجرا می باشد مورد بررسی قرار گرفته است. سازه با نرم افزار ETABS مدل سازی و بررسی گردید. این سازه ها، براساس معیار های ذکر شده، با روش تحلیل سلسله مراتبی و استفاده از نرم افزار Expert Choiceمورد بررسی و ارزیابی قرار گرفتند. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که استفاده از بتن سبک و سبک خودتراکم موجب کاهش وزن سازه به میزان 5/12درصد نسبت به بتن معمولی و خودتراکم و 9/4 درصد نسبت به بتن مقاومت بالا و مقاومت بالای خودتراکم خواهد شد. بتن مقاومت بالا و بتن مقاومت بالای خود متراکم، مصرف میلگرد را به میزان 9/18 درصد نسبت به بتن معمولی و بتن خودتراکم و همچنین 8/7 درصد نسبت به بتن سبک و بتن سبک خودتراکم کاهش خواهد دهد. با توجه به تمامی معیار های مورد بررسی در این پژوهش بتن خودتراکم مقاومت بالا در درجه اول اهمیت برای ساخت سازه های بلند مرتبه قرار گرفته است و همچنین با توجه به هر معیار، بتن ها اولویت بندی شده و نتایج گزارش شده است.
