با توجه به اثرات مخرب زیست محیطی تولید سیمان، استفاده از بتن ژئوپلیمری میتواند به عنوان یک رویکرد سازگار با محیط زیست در ساخت بتن در نظر گرفته شود. هدف این تحقیق بررسی تاثیر جایگزینی بخشی از سرباره به عنوان پایه بتن 05 و 01 %( با زئولیت طبیعی و دودهسیلیس و همچنین تغییرات غلظت هیدروکسید ،01 ،05 ،01 ، ژئوپلیمری )جایگزینی 5 6 و 8 مولار( همراه با محلول سدیم سیلیکات به عنوان فعالکننده بتن ژئوپلیمری بر مقاومت فشاری میباشد. نتایج ، سدیم ) 4 نشان میدهد که افزایش غلظت هیدروکسید سدیم باعث کاهش مقاومت فشاری بتن و در مقابل، افزودن زئولیت طبیعی و دودهسیلیس باعث افزایش آن میشود. علاوه بر این، از برنامه نویسی بیان ژن برای ساخت مدلهای ریاضی برای پیشبینی مقاومت فشاری بتن ژئوپلیمری بر پایه سرباره، استفاده شده است. با استفاده از نتایج آزمایشگاهی، یک پایگاه داده گسترده و قابل اعتماد از مقاومت فشاری بتن ژئوپلیمری بر پایه سرباره به دست آمد. این پایگاه داده شامل نتایج مقاومت فشاری 050 نمونه ساخته شده از 001 طرح اختلاط است. پنج پارامتر تأثیرگذار از قبیل، سن نمونهها، غلظت محلول هیدروکسید سدیم، میزان زئولیت طبیعی، دودهسیلیس و سرباره، به عنوان پارامترهای ورودی برای مدلسازی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که مدلهای ارائه شده دقیق هستند و قابلیت پیشبینی بالایی دارند. یافتههای این پژوهش میتواند به بهبود استفاده مجدد از سرباره برای ساخت بتن ژئوپلیمری کمک کند.
