یکی از مشکلات اساسی که امروز گریبان گیر کلان شهرها شده، آلودگی هوا می باشد. آلودگی هوا ضمن تهدید و به خطر انداختن سلامتی انسان، حیوان و گیاه، باعث افزایش دمای کره زمین و تغییرات اقلیمی شده است. یکی از بزرگترین منابع آلوده کننده هوا، صنعت ساختمان است که باید به طور جدی کنترل و مدیریت شود. در دنیای امروزی سعی بر استفاده از تکنولوژی های جدید و پایدار برای حل معضلات اجتماعی و محیطی است و از آنجایی که مشکل آلودگی هوا یک مشکل محیطی و حاد محسوب می شود، لذا در این پژوهش هدف ارائه و معرفی یک سیستم جدید از جداره های سبز برای بنا و بدنه های شهری با استفاده از ریز جلبک که در مقایسه با گیاهان معمولی دارای خاصیت جذب کنندگی بیشتر، پایدار، زنده، ارزان قیمت و همچنین سهولت استفاده و بهره برداری نسبت به جداره های سبز متعارف است، می باشد. در همین راستا ابتدا به روش توصیفی- تحلیلی با استفاده از منابع کتابخانه ایف اطلاعات مربوط به ریز جلبک و تناسبات پنل معماری استخراج شد، سپس با استفاده از روش آزمایشگاهی و تجربی با مدل سازی و ساخت پانل و آزمایش های میدانی میزان جذب دی اکسید کربن هوا در مدت شش روز تحت شرایط کاملا کنترل شده آزمایشگاهی اندازه گیری گردید. در نهایت با گذشت 6 روز از گذشت فرآیند آزمایش، مشخص گردید که میزان جذب دی اکسید کربن از 6.6 درصد در روز اول به 45.4 درصد درصد افزایش یافته است که نشان از بازدهی بالای سیستم در مقیاس خرد معماری می باشد. همچنین مشخص گردید که حضور نور در بازدهی سیستم به طور چشمگیری تاثیر دارد. به نحوی که در روز ششم در بازه 12 ساعته روشنایی، میزان جذب 56.9 درصد و در بازه 12 ساعته تاریکی 34.3 درصد بود. نتایج حاصل از این پژوهش ثابت می کند که در صورتیکه بتوان سطح قابل توجهی از جداره های بدون استفاده بنا و شهر را با این سیستم پوشش داد، ضمن جذب و کاهش آلاینده های هوا، گامی موثر در جهت پایداری محیط زیستی برداشته خواهد شد.
