اکبر حاجی زاده مقدم

بیماری قلبی- عروقی عامل اصلی مرگ در دنیاست که با استرس اکسایشی و التهاب ارتباط دارد. سرب آلاینده رایج محیطی است که در سمی سازی اندام های با دفاع ضداکسایشی اندک از قبیل قلب سابقه طولانی و شناخته شد های دارد. هدف پژوهش حاضر عبارت است از بررسی آثار تمرینات ورزشی بر التهاب و آسیب قلبی ناشی از سرب در موش های صحرایی نر. 26 سر موش صحرایی نر (دو ماهه و با میانگین وزن گرم10 ± 219 ) به طور تصادفی به سه گروه شم، سرب، و تمرین هوازی+ سرب دسته بندی شدند. برنامه تمرین عبارت بود از دویدن پیشرونده روی نوارگردان بدون شیب به مدت هشت هفته و هر هفته پنج جلسه با سرعت 22-15 متر در دقیقه و مدت 74-25 دقیقه 20 میلی گرم محلول استات سرب به ازای هر کیلوگرم وزن بدن نیز به صورت درون صفاقی سه روز در هفته به گروه های سرب و تمرین هوازی+سرب تزریق شد.گروه شم نیز به همان مقدار سالین دریافت کردند. پروتئین واکنش دهنده ی C با حساسیت زیاد (HS-CRP) و کراتین فسفوکیناز قلبی (CPK-MB) شاخص های التهابی و آسیب قلبی و به ترتیب با روش های ایمنوتوربیدیکتری و الایزا در بافت قلب و سرم، همچنین مالوندی آلدهید (MDA) و گلوتاتیون پراکسیداز (GPx) شاخص های مرتبط با روند های اکسایشی و ضد اکسایشی به ترتیب اب روش های تیوباربیوتوریک اسید (TBARs) در سرم و بافت قلب اندازه گیری شدند. داده با تحلیل وایانس یک طرفه در سطح P<0.05 تحلیل شدند. نتایج نشان داد تزریق درون صفاقی سرب باعث افزایش مقادیر MDA و CPK-MB سرمی و HS-CRP قلبی و کاهش GPx بافت قلب می شود که در مقایسه با گروه شم معنادار بود (P<0.001). به علاوه، تمرین هوازی + سرب باعث افزایش معنادار GPx قلبی (P<0.001) و کاهش معنادار MDA و CPK-CRP سرمی و کاهش غیر معنادار مقادیر HS-CRP بافت قلب در مقایسه با گروه سرب شد.(به ترتیب، (P<0.001), (P<0.001) و (P>= 0.086)). در مجموع نتایج پژوهش حاضر حاکی از نقش مهاری تمرینات منظم هوازی بر فرآیند های التهابی و اکسایشی و در نتیجه آسیب قلبی در آزمون هایی است که به طور مزمن در معرض آلودگی ناشی از سرب قرار دارند.