این پژوهش با هدف بررسی آثار تحریمهای ایالا تمتحده بر ایران و چین، به دنبال پاسخ به این پرسش است که تحریمهای آمریکا، چه تأثیری بر همکاریهای دو جانبه تجاری - مالی ایران و چین داشته است؟ پاسخ موقتی مطرح شده این است که تحریمهای نفتی - مالی ایالات متحده بر ایران، منجر به افزایش تجارت خارجی ایران به ویژه در حوزه انرژی با چین شده است و بالعکس تحریمهای تجاری ایالات متحده بر چین، منجر به کاهش سرمایه گذاری و تجارت خارجی آن با ایران شده است. یافتههای پژوهش با کاربست دو نظریه ترکیبی نوواقعگرایی و دیپلماسی تحریم، بیانگر آن است که جمهوری اسلامی ایران و چین، با رویکردی واقعگرایانه با توسعه تعامالت اقتصادی دوجانبه خود، درصدد ایجاد موازنه قدرت، از طریق افزایش میزان دستاوردهای نسبی اقتصادی در برابر ایالات متحده بوده اند. بنابراین، جمهوری اسالمی برای دور زدن تحریمها و افزایش دستاوردهای اقتصادی در نظام تجاری بین المللی، از چین بهصورت یک شریک مطمئن در نظام بین المللی بهره برده است و دولت چین نیز با پیروی اندک از تحریمهای ایالات متحده علیه ایران، احتماالً از آن به عنوان یک برگ برنده در معادلات آینده خاورمیانه بهره خواهد برد. شیوه گردآوری اطلاعات و دادهها کتابخانه ای- اسنادی و روش پژوهش نیز توصیفی - تحلیلی است
