صلح و همزیستی موضوعی کاملاً مستدل بر اساس آیات و روایات و سیره معصومین (علیهم السلام) می باشد که بر این اساس، اسلام دینی کاملاً مبتنی بر صلح و سلم و همزیستی مسالمت آمیز انسان ها با یکدیگر می باشد و اصلاً بیان نظریه ای در باب جنگ طلبی اسلام نظریه ای کاملاً بی مورد و ناشایسته می باشد. از دیرباز مخالفان اسلام سعی در تبیین چهره-ی خشن از اسلام بودند و حال آنکه حاق دین را صلح تشکیل می دهد. لذا پرداخت به نظریه اصالت صلح قرآنی برای زدودن نگاهی اشتباه از دین، ضروری می باشد. در این مقاله که به روش توصیفی-تحلیلی نگاشته شده ارکان نظریه صلح قرآنی که عبارتند از ویژگی های مصلح، ویژگی های طرفین صلح، ویژگی های شکلی صلح و مراحل ایجاد صلح تبیین می شود. در نهایت ثابت می شود که صلح در اسلام، صوری و ظاهری نیست و صلح طلبی تنها یک ادعا و تاکتیک موقت و گذرا و حربه ای تبلیغاتی برای ارائه چهره ای بشر دوستانه و خلع سلاح رقیب بشمار نمی رود، بلکه از ژرفای رأفت و شفقت دین اسلام به خلق و حرص و ولع بسیار به سعادت آنان سرچشمه می گیرد.
