یکی از مهم ترین محورهای علوم تجربی قبل از قرن پانزدهم میلادی، موضوعات و مسائل اخلاقی بود. متخصصان و اندیشمندان علوم مختلف فنی و مهندسی، کشاورزی، پزشکی و غیر این ها تلاش می کردند در پیشرفت های و اکتشافات خود به موضوع اخلاق توجه ویژه ای داشته باشند. علوم تجربی از آن زمان تا کنون، رنگ و لعاب اخلاق را کمتر به خود گرفته و به دنبال پیشرفت و تمدن عاری از اخلاق می باشد. اکنون علوم تجربی در جهان بازیچه کسانی است که در پی تسلط بر جهان مادی بدون در نظر گرفتن مسائل دینی و اخلاقی است. دین مبین اسلام، با توجه دادن آسیب های فراگیری و به کار گرفتن علوم تجربی، به نکات توجه می دهد که عمل به آنها موجب استفاده بیشتر می شود. هدف از نگارش این مقاله که با روش توصیفی-تحلیلی نگارش شده واکاوی، مرور و دقت در مفاهیم و آموزه های دینی که در قرآن و روایات آمده درباره جایگاه و نقش علوم تجربی می باشد. متخصصان و اندیشمندان تجربی مسلمان با توجه به منابع غنی دینی که دارند باید بر طبق آموزه های دینی در زمینه مسائل اخلاقی در علوم تجربی دقت کرده تا از مسیر اسلام ناب منحرف نشوند. دین اسلام مانع علم آموزی در زمینه علوم تجربی نبوده بلکه آن را مورد تاکید قرار می دهد. نیت پاک در تحصیل و به کار گرفتن علوم تجربی یکی از مهم ترین مبانی مورد توجه اسلام به شمار می رود. تلاش و کوشش و انجام مسؤلیت واگذار شده و خدمت درست به مردم و مراعات کردن عدالت در زمینه کاری هر یک از متخصصان مسلمان است.
