دیدگاههای کم سابقه ابن تیمیه در قرن هفتم، چهره ای متعصب از وی و قرائتی متحجرانه از اسلام به نمایش گذاشته و باعث شد تا موجی از مخالفت دانشمندان فریقین خصوصا عالمان مذاهب اربعه اهل سنت علیه او به راه افتد. تا جایی که با اتفاق نظر، او را طرد و با حکم قضایی به حبس طولانی محکوم نمودند. یکی از دیدگاههای وی، ایراد به جنگهای امیرالمؤمنین(ع) در جمل و صفین است. وی این جنگها را فاقد وجاهت شرعی و مصداق فتنه و معارضان یعنی اصحاب جمل و معاویه و یارانش را از اتهام بغی تبرئه می نماید. مسأله ما میزان انطباق ادعاهای ایشان با منابع دینی و دیدگاه غالب در میان اهل سنت است. یافته مهم این مقاله که با روش تحلیلی-توصیفی و با استفاده ازمنابع معتبر اهل سنت تدوین شد، عدم انطباق دیدگاه وی با منابع مهم دینی و دیدگاه غالب آنان بوده و به این نتیجه میرسد که دیدگاهش کاملا نادرست و در تقابل با اندیشه سایر اهل سنت می باشد.
