انتظار فرج یعنی چشم‌به‌راه بودن آینده‌ای که حقیقت مطلق، عدالت مطلق و معنویت مطلق در سراسر هستی حاکم شود. برای بیان‌کردن فرهنگ انتظار باید مؤلفه‌های انتظار پویا را بیان گردد؛ زیرا در پرتو بیان مؤلفه‌ها و ویژگی‌های فرهنگ انتظار پویا، می‌توان به فرهنگ انتظار پی برد؛ ازاین‌رو ضرورت نکات اصولی که فرهنگ انتظار بر آن استوار است، بیان گردد. تحقیق حاضر با روش توصیفی و تحلیلی و با استفاده از منابع معتبر کلامی، تفسیری و روایی به این نتیجه دست‌یافته است که در آیات قرآن کریم و روایات اهل‌بیت (ع) در خصوص اوصاف و ویژگی‌های انتظار و پویایی آن ذکرشده شده است. از مجموعه مطالب پیرامون انتظار و منتظر، برمی‌آید این فرصتی است برای تلاش تا رسیدن به وضعیتی مطلوب، همان گونه که در فرهنگ روایات به فراوانی عدالت در روی زمین از آن یاد شده است. تبیین انتظار و رویکردهای متفاوت آن، انگاره‌ای است که در دوران غیبت بر او گردوغبار زمان نمی‌نشیند. چرا که پویایی طرح انتظار، منجر به انتظار پویا می‌گردد و شخص منتظر مسئول، حالتی سازنده، فعّال، پویا و تأثیرگذار دارد، وضعیت موجود را برنمی‌تابد و تلاش می‌کند تا زمینه‌های اجتماعی و فرهنگی برای ظهور امام (ع) را آماده کند. انتظار، امید می‌آورد و امید به آینده روشن، سبب حرکت و نشاط و پویایی می‌گردد.
