سلامت معنوی به برخورداری از حس پذیرش، احساس مثبت، اخلاق و حس ارتباط متقابل با قدرت حاکم و برتر قدسی، دیگران و خود اطلاق میشود که طی فرایند پویا و هماهنگ شناختی، عاطفی، کنشی و پیامدهای شخصی حاصل میشود. از مؤلفه های اصلی سلامت معنوی میتوان به شناخت معنوی، عواطف معنوی، کنشهای معنوی و ثمرات معنوی اشاره کرد. دغدغه شکوفایی بشر در زمینه های فوق موجب طرح دیدگاه های گوناگونی در مکاتب مختلف شده است؛ به گونه ای که برخی از آنها تنها به بُعد جسمانی توجه می کنند و در مقابل، برخی دیگر بُعد غیرجسمانی را نیز افزوده اند. در این نوشتار، تلاش شده است غفلت از بُعد معنوی و راهکار جبران آن بر اساس مبانی حکمت بوعلی سینا تبیین گردد.
