ورود انواع آلاینده های سمی به محیط زیست و روش های سنجش آن موجب نگرانی است. یکی از روش های مفید برای سنجش آلاینده ها در محیط زیست، سنجش سمیت بر اساس مهار بیولومینسانس باکتری های نورافشان می باشد. هدف پژوهش حاضر، شناسایی حضور برخی مشتقات بنزن به روش سنجش سمیت با باکتری نورافشان بومی ویبریو MM1 جداشده از دریای مازندران بود. فعالیت نورافشانی باکتری به روش لومینومتری بررسی شد. برای سنجش سمیت، حجم یک میلی لیتر از غلظت 20-10 تا 101 برخی مشتقات بنزن شامل اتیل بنزن، نیتروبنزن، برموبنزن و کلروبنزن، به یک میلی لیتر محیط رشد باکتری افزوده شد. سمیت مشتقات بنزنی از طریق کاهش لومینسانس ویبریو نور افشان به کمک لومینومتر سنجیده شد. نتایج نشان داد شدت نورتابی ویبریو، در حضور مشتقات بنزن کاهش قابل توجهی داشت. به طوری که غلظت های بسیار پایین تا 20-10 میلی گرم بر لیتر از مشتقات بنزن سنجیده شد. همچنین مقادیر EC50 برای نیتروبنزن، برموبنزن، کلروبنزن و اتیل بنزن به ترتیب 10-3×9/2، 10-8×2/1، 10-9×9/2 و 13-10×8/7 میلی گرم بر لیتر محاسبه شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که فعالیت لومینسانس ویبریو نورافشان دریای مازندران به حضور مشتقات بنزن حساس بوده و به طور قابل توجهی کاهش یافت. این باکتری می تواند برای سنجش سمیت آلاینده های زیست محیطی به ویژه مشتقات بنزن مورد استفاده قرار گیرد.
