1403/01/10
حامد سلیمی کناری

حامد سلیمی کناری

مرتبه علمی: استادیار
ارکید:
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس:
دانشکده: دانشکده مهندسی و فناوری
نشانی:
تلفن: 01135305105

مشخصات پژوهش

عنوان
سنتز و ارزیابی نانوجاذب هیدروکسی آپاتیت عامل دار شده جهت حذف رنگ از محلول های آبی
نوع پژوهش
پایان نامه
کلیدواژه‌ها
نانوجاذب، هیدروکسی آپاتیت عامل دار شده، جذب سطحی، اسید بلو 25، ایزوترم جذب.
سال 1396
پژوهشگران فاطمه درویش علی پور(دانشجو)، حمیدرضا غفوری طالقانی(استاد راهنما)، حامد سلیمی کناری(استاد راهنما)، محسن قربانی(استاد مشاور)

چکیده

وجود رنگ های مصنوعی در پساب، اثرات مخرب بسیاری را برای محیط زیست به همراه دارد. هدف از این تحقیق، سنتز یک نانوجاذب زیست سازگار و کارآمد برای حذف رنگ از محلول آبی در یک سیستم ناپیوسته می باشد. به این منظور، هیدروکسی آپاتیت سنتز و با استفاده از تترا اتیلن پنتامین عامل دار گردید. شکل شناسی، اندازه ذرات و مشخصات ساختاری نانوجاذب به وسیله آنالیز میکروسکوب الکترونی روبشی، جذب-واجذب گاز نیتروژن و پراش اشعه ایکس مورد بررسی قرار گرفت. همچنین ساختار مولکولی و عناصر موجود در نمونه ها با استفاده از آنالیز جذب اشعه مادون قرمز و پراش انرژی پرتو ایکس مشخص شد. نتایج حاصل از میکروسکوب الکترونی روبشی نشان داد که مورفولوژی نانوجاذب تقریباً خرده شیشه مانند می باشد. با توجه به نتایج آنالیز جذب-واجذب گاز نیتروژن نانو جاذب سیلیکا اصلاح شده دارای سطح ویژه (m2g-1) 722/90و میانگین قطر حفرات (nm) 165/4 می باشد. در مرحله بعد، کارایی نانوجاذب سنتز شده در حذف رنگ اسید بلو 25 از محلول آبی با استفاده از سیستم نا پیوسته مورد بررسی قرارگرفت. عوامل مؤثر بر حذف رنگ اسید بلو 25، از قبیل pH محلول، غلظت اولیه رنگ در محلول، میزان جاذب، دما و زمان تماس ارزیابی شد. نتایج نشان داد بیشترین مقدار جذب در pH برابر 2، دمای 25 درجه سانتی گراد و با مقدار 10 میلی گرم از نانوجاذب به دست آمد. درصد حذف رنگ اسید بلو 25 در شرایط بهینه 88% بوده که درصد قابل قبولی است. مطالعه تعادلی جذب نشان داد که جذب رنگ اسید بلو 25 توسط نانو جاذب هیدروکسی آپاتیت عامل دار شده از مدل ایزوترم فروندلیچ پیروی می کند. داده های تجربی با مدل های سینتیکی شبه درجه اول، شبه درجه دوم و مدل نفوذ درون ذره ای آنالیز شدند و مدل شبه مرتبه دوم همبستگی بالایی با داده های تجربی داشتند. مطالعات ترمودینامیکی نیز نشان دهنده گرمازا و خودبخودی بودن فرآیند جذب بوده است.