چسبهای بر پایه رزین اپوکسی، جزء پرکاربردترین خانواده ی چسبها بحساب می آیند که بصورت تک جزئی و دوجزئی مورد استفاده قرار می گیرند. چسبهای تک جزئی بدلیل عدم نیاز به اندازه گیری و اختلاط اجزاء در زمان استفاده، در مقایسه با چسب های دوجزئی، خواصیکنواخت تری را برای اتصال چسبی فراهم می کند. در چسبهای تک جزئی علاوه بر مسئله خواص مکانیکی، زمان ماندگاری و سرعت پخت نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. چسب پودری اپوکسی حاوی عامل پخت 1- متیل ایمیدازول که از طریق روش تبخیر حلال بدست می آید، از جمله چسبهای تک جزئی است که دارای زمان ماندگاری طولانی می باشد و بدلیل حضور عامل پخت 1- متیل ایمیدازول در ترکیب چسب، سرعت پخت مناسبی دارد. در این پژوهش، چسب پودری اپوکسی حاوی عامل پخت 1- متیل ایمیدازول به روش تبخیر حلال سنتز گردید. در ادامه به منظور دستیابی به شرایط پخت بهینه، اثر دمای پخت، ضخامت لایهی چسبی و همچنین زمان پخت از طریق آزمون استحکام برشی تک لبه (SLJ) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمون SLJ نشان داد که بیشترین استحکام برشی برای چسبپودری در دمای ℃ 150 حاصل میشود. همچنین مشخص شد که با افزایش ضخامت لایه ی چسبی، استحکام برشی چسب پودری کاهش می یابد. براین اساس، ضخامت چسبی 1/0میلی متر ، به عنوان ضخامت بهینه در نظر گرفته شد. در نهایت مشخص شد که پخت چسب پودری در مدت زمان 90 دقیقه، بیشترین استحکام برشی را در اتصال چسبی ایجاد میکند.
