فرهاد ولی زادگان

قشر پیش پیشانی و هسته قاعده ای جانبی آمیگدال یک ساختار کلیدی در رفتار حافظه از جمله حافظه کاری نقش بازی می کند. هدف از این پژوهش، بررسی سیستم گابائرژیک در ناحیه قاعده ای جانبی آمیگدال و میانکنش آن با سیستم اوپیوئیدرژیک در قشر پیش پیشانی در تعدیل این رفتارها می باشد. رت های نر نژاد ویستار به گروه های 12 تایی تقسیم شدند و تحت بیهوشی با استفاده از دستگاه استرئوتاکسیک دو کانول در ناحیه قاعده ای جانبی آمیگدال و قشر پیش پیشانی تعبیه گردید و با دستگاه میز شعاعی برای تعیین عملکرد حافظه کاری و مرجع، مطابق با پروتکل DSWS مورد ارزیابی قرار گرفتند. موسیمول با دوزهای مختلف ) μg/rat 0.1،0.2،0.4 ( و بیکوکولین با دورهای مختلف ) μg/rat 0.2،0.5،1 ( درون ناحیه قاعده ای جانبی آمیگدال و مورفین ) mg/kg 0.5،1،2 ( درون قشر پیش پیشانی تزریق شدند. تعداد ورود در بازوی فاقد غذا )خطای حافظه مرجع(و ورود مجدد به بازوی حاوی غذا)خطای حافظه کاری(، زمان حضور در بازوی فاقد غذا و حاوی غذا و فعالیت حرکتی بوسیله این تست های رفتاری مورد ارزیابی قرار گرفت. در مرحله تست ورود مجدد به بازوی حاوی غذا به عنوان خطای حافظه کاری و ورود به بازوی فاقد غذا به عنوان خطای حافظه مرجع محاسبه می شود. آنالیز و نتایج داده ها نشان دادند که تزریق درون مغزی مورفین) mg/kg2 ( درون قشر پیش پیشانی، تعداد ورود به بازوی حاوی و فاقد غذا را کاهش داد که نشان دهنده میزان افزایش عملکرد حافظه کاری و مرجع بود. تزریق درون BLA موسیمول ) μg/rat 0.4 (، عملکرد حافظه کاری را افزایش داد. تزریق توامان درون BLA موسیمول و دوز بی اثر مورفین درون قشر پیش پیشانی ( mg/kg 0.5 (، کاهش معنی داری را در ورود مجدد به بازوی حاوی غذا در تست حافظه ایجاد کرد که نشان دهنده افزایش عملکرد حافظه کاری بود. تزریق دوزهای مذکور بر حافظه مرجع تاثیری نداشت. تزریق درون BLA بیکوکولین ) 1(، موجب کاهش عملکرد حافظه کاری و مرجع شد.تزریق دوز موثر بیکوکولین ) 0.5،1 ( درون ناحیه BLA همراه با دوز موثر مورفین ) mg/kg2 ( در قشر پره فرونتال نشان دهنده یک افزایش معنی داری در تعداد ورود به بازوی حاوی غذا ایجاد کرد که نشان دهنده کاهش عملکرد حافظه کاری بود. تزریق دوز بی اثر مورفین، دوز بی اثر موسیمول به همراه دوز موثر بیکوکولین نشان دهنده افزایش معنی داری در تعداد ورود به بازوی حاوی غذا و