ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮرﺳﻲ آﺛﺎر ﺟﻤﻌﻴﺘﻲ و ﻛﺎﻟﺒﺪی ﻣﻬﺎﺟﺮان روﺳﺘﺎﻳﻲ در ﺷﻬﺮ ﭘﻴﺮاﻧﺸﻬﺮ)واﻗﻊ در اﺳﺘﺎن آذرﺑﺎﻳﺠﺎن ﻏﺮﺑﻲ( اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ. روش ﺗﺤﻘﻴﻖ از ﻧﻮع ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ -ﺮای دﺳﺘﻴﺎﺑﻲ ﺑﻪ اﻫﺪاف ﺗﺤﻘﻴﻖ و آزﻣﻮن ﻓﺮﺿﻴﻪ ﻫﺎی ﺧﻮد از ﺗﺤﻠﻴﻠﻲ ﺑﻮده وﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﻫﺪف از ﻧﻮع ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﻛﺎرﺑﺮدی ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻲ ﺷﻮد. ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﺑ وﺗﻬﻴﻪ ﻧﻘﺸﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ ﺷﻬﺮ در 1390 ﺗﺎ 1335 ﻫﺮ دوروش اﺳﻨﺎدی و ﻣﻴﺪاﻧﻲ اﺳﺘﻔﺎده ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻣﺪ. ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻌﻨﻲ ﻛﻪ ﺿﻤﻦ اﺳﺘﺨﺮاج داده ﻫﺎی آﻣﺎری ﺳﺎﻟﻬﺎی ﻧﻔﺮ از ﺳﺎﻛﻨﻴﻦ ﻣﺤﻼت ﻣﻬﺎﺟﺮﻧﺸﻴﻦ ﺗﻮزﻳﻊ ﮔﺮدﻳﺪ. ﺑﺮای ﺗﺠﺰﻳﻪ وﺗﺤﻠﻴﻞ داده ﻫﺎ از روﺷﻬﺎی 170 دوره ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮔﺬﺷﺘﻪ، ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ای ﻧﻴﺰ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺷﺪ و ﺑﻴﻦ ﺑﻬﺮه ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ « روش ﻣﺎﻧﺪه آﻣﺎرﺣﻴﺎﺗﻲ » آﻧﺘﺮوﭘﻲ ﺷﺎﻧﻮن، ﻣﺪل ﻫﻠﺪرن ﻧﻴﺰ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ، ﺑﺮای ﺑﺮآورد ﻣﻴﺰان ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺧﺎﻟﺺ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ از ﺷﻬﺮ ﭘﻴﺮاﻧﺸﻬﺮ ﺑﺎ ﮔﺴﺘﺮش ﺑﻲ روﻳﻪ ، ﺣﺎﺻﻞ از ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻧﺸﺎن داده اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻓﻀﺎی ﻛﺎﻟﺒﺪی ﺷﻬﺮ ﭘﻴﺮاﻧﺸﻬﺮ ﺑﺎ ﻣﺪل ﻫﺎی ﻫﻠﺪرن و آﻧﺘﺮوﭘﻲ ﺷﺎﻧﻮن ﻌﺪ ﺷﺎﻫﺪ ﮔﺴﺘﺮش ﺷﺪﻳﺪ ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺟﻨﻮب ﺷﺮﻗﻲ و در ﻣﺴﻴﺮ 1380 ﻛﺎﻟﺒﺪی ﻣﻮاﺟﻪ اﺳﺖ و ﺑﻴﺸﺘﺮﻳ ﻦ رﺷﺪ ﻛﺎﻟﺒﺪی ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺷﺮق ﺑﻮده اﺳﺖ و از ﺳﺎل ﺑﻪ ﺑ - 1391 درﺻﺪ از رﺷﺪ ﻛﺎﻟﺒﺪی ﻣﻨﻄﻘﻪ، در ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺳﺎ لﻫﺎی 64 ﺟﺎده ﺳﺮدﺷﺖ ﻫﺴﺘﻴﻢ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ داده ﻫﺎی ﺣﺎﺻﻞ از ﻣﺪل ﻣﺬﻛﻮر، ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣ ﻲرﺳﻴﻢ ﻛﻪ درﺻﺪ از رﺷﺪ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﺎ رﺷﺪ ﭘﺮاﻛﻨﺪه )اﺳﭙﺮال( آن ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﻮده اﺳﺖ. ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻳﻦ رﺷﺪ ﭘﺮاﻛﻨﺪه ، ﻛﺎﻫﺶ 36 ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ رﺷﺪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺟﻤﻌﻴﺖ آن ﺑﻮده و ،1365 ﺗﺮاﻛﻢ ﻧﺎﺧﺎﻟﺺ ﺟﻤﻌﻴﺘﻲ و اﻓﺰاﻳﺶ ﺳﺮاﻧﻪ ﻧﺎﺧﺎﻟﺺ زﻣﻴﻦ ﺷﻬﺮی ﺷﺪه اﺳﺖ .ﺤﺎﺳﺒﺎﺗﻲ ﻛﻪ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ اﻳﻦ ﺷﻬﺮ در ﻫﻤﻪ دوره ﻫﺎی ﺳﺮﺷﻤﺎری ﺷﻬﺮی ، ﺑﺮاﺳﺎس ﻣ ﻣﻬﺎﺟﺮ ﭘﺬﻳﺮ ﺑﻮده و ﺑﺎ ﻧﺮخ ﺑﺎﻻﻳﻲ ﻫﻢ اﻳﻦ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ.
