غلامرضا پیروز

نقدنو بر مطالعه دقیق شعر و ادبیات، صرف نظر از مسائل بیرونی و جنبی تاکید دارد. اساس شیوه نقدنو بر استقلال اثر ادبی است. به همین دلیل نقدنو از پرداختن به مسائل فرعی و حاشیه ای اثر، نظیر زندگی نویسنده یا شاعر، روزگار او و ملاحظات تاریخی، سیاسی و اجتماعی اجتناب می ورزد، زیرا از نظر این رویکرد، چنین مباحثی غیرادبی و غیرهنری به حساب می آیند. پیروان نقدنو را طرفداران تحلیل بسته نیز خوانده اند؛ زیرا آنچه برایشان مهم است دلالتهای معناشناختی و زیبایی شناختی است و متن را همچون سیستمی بسته و عایق بندی شده درنظر می گیرند. در این مقاله درنظر است ضمن معرفی تئوری سیستمها و ویژگیهای هر سیستم به چگونگی کارکرد سیستمی پرداخته شود و مطابق مدلهای سیستمی از متن ادبی به مثابه یک سیستم یاد گردد. در این تحلیل سعی خواهد شد ماهیتِ «تحلیلی و مکانیستی» نقدنو بررسی شود و از فراسیستمهایی که بر سیستم ِ متن ادبی تاثیر می نهند و از سیستمهای فرعیِ موجود در متن و تعامل سیستمهای فرعی و فراسیستمها در سازمان و سیستم ِ متن ادبی سخن به میان آید.