مروزه از سرمایۀ انسانی بهعنوان مهمترین دارایی برای پیشرفت نهادها، سازمانها و شرکتها یاد میشود؛ محققان دریافتهاند توسعۀ اصالت فردی، زیربنای خودشکوفایی و نوآوری در اجتماع و بنیادگذار پیشرفتهای چشمگیر فرهنگی و بالتبع مترقیسازِ صنعت، کارآفرینی و اقتصاد است. مهمترین راه تقویت سرمایۀ انسانی، ارتقاءدهی معنوی به افراد است. در این میان، اخلاق فاضل و نیکوی فرد اصیل، مهمترین عامل بروز و ظهور ایدههای نوین افراد و بهکارگیری عملی این نیروهاست. با توجه به این حقیقت، در پژوهش حاضر، بهطور توصیفی و تحلیلی بیان میشود که چگونه میتوان با تأکید بر فلسفۀ فردِ بااخلاق بهعنوان سرمایهای که اصالت از آن اوست، تحولات کلان اجتماعی، سیاستی و اقتصادی ایجاد کرد. توجه کاربردی به اصالت فردِ خلاق و اخلاقمداری، مزیتهای رقابتی در نهادها ایجاد میکند، زیرا موجب کم رنگ شدن رذایل اخلاقی میشود و حتی قبل از قوانین، تضمین سلامت دستگاه اداری و زدودن فساد را حاصل میکند. در این میان نهادها، بستری برای ظهور و بروز استعدادهای نوآورانه و نقشآفرینی افراد اخلاقمدارِ اصیل در اجرای خط مشیهای بالا به پایین و پایین به بالا هستند. نقش نهادهای رسمی در خدمت، ایجاد نظم و تهیۀ بستر سالم حمایتی برای فعالیت فرد اصیل و نهادهای غیررسمی بهعنوان تسهیلگر تمرین اخلاق فاضله و اکرام و مشارکت بازیگران سطوح پایینتر بیان شده است که چگونه منجر به بروز نوآوری، فرهنگ شایستهسالاری، رفاه معیشتی و اقتصاد عدالتگرایانه خواهد شد.
