زمینه و هدف: سالخوردگی مرحله ای از تکامل بشر است که آمادگی قبلی برای ورود به آن، دستاوردهای خوشایندتری همراه با شادابی، خرسندی و سپاس گزاری به درگاه الهی به دنبال خواهد داشت. در اسلام که به زیباترین روش، حقوق همگان را مشخّص کرده، یکی از حوزه های پزشکی قرآنی و نیز طبّ سالمندی، عنایت به حقوق سالمندانِ خانواده و جامعه است. با بررسی احادیث معلوم می شود آموزه های دینی برای سالمندان، حقوقی خاص توأم با عزّت و احترام و منزلت لحاظ نموده و از همگان می خواهد نسبت به ادای این حقوق تلاش کنند. روش بررسی: مطالعه ی توصیفی کتابخانه ای- رایانه ای، با بهره از جامع ترین لوح فشرده ی آفرینش- قرآن کریم- و سایر نشریات، فیش برداری و جمع بندی صورت گرفته است. یافته ها: جوانان می توانند، ولی نمی دانند؛ در حالی که پیران می دانند، ولی نمی توانند و از آن جا که جوانی ِ پیش از پیری یادآورِ توانایی قبل از دانایی است، استفاده از علم و تجربه و دستورالعمل طبّ قرآنی، قابلیّت تبدیل به یک فرهنگ عمومی در جامعه را دارد. نتیجه: اصل احسان به والدین در اعتقاد به خدای متعال ریشه دارد. سالمندان مظهر لطف الهی هستند و حمایت از آنان یک ارزش الهی و دینی به حساب می آید. طبّ قرآنی در جهت سلامتی سالمندان که در واقع پیامبران امّت خود هستند، گام بر می دارد.
