رضا میرعرب رضی

پژوهش حاضر با هدف تعیین مهارت‌های اجتماعی مناسب دانش آموزان دوره ابتدایی پس از طی دوره آموزش مجازی انجام گرفته است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر ماهیت داده ها ترکیبی همزمان از نوع استقرایی است. گردآوری داده ها به دو روش کتابخانه ای و میدانی و با استفاده از ابزار پرسشنامه و مصاحبه انجام شده است. جمع آوری داده ها در بخش کمی پژوهش، با استفاده از پرسشنامه استاندارد مهارت‌های ارتباطی ماتسون (1983) انجام گردیده است. در بخش کیفی نیز، از مصاحبه نیمه ساخت یافته استفاده گردید. جامعه آماری پژوهش در بخش اول (کمی)، کلیه دانش آموزان پسر ابتدایی مدارس شهرستان بابل در سال تحصیلی 1401-1400 می باشد که تعداد آنها 200 نفر است. در بخش دوم نیز جامعه آماری کلیه معلمان مدارس ابتدایی پسرانه شهرستان بابل در سال تحصیلی 1401-1400 به تعداد 150 نفر و متخصصین آموزش مجازی (برنامه نویسان، متخصصان آی تی، طراحان نرم افزار و تکنولوژیست های آموزشی) به تعداد 50 نفر می باشد. حجم نمونه در پژوهش حاضر در بخش کمی بر اساس جدول کرجسی و مورگان محاسبه گردیده که برابر 132 نفر در نظر گرفته شد و در بخش کیفی نیز به صورت هدفمند انتخاب شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها در بخش کمی به جهت مناسب بودن تعداد نمونه، از آزمون آماری T-test تک نمونه ای استفاده گردیده است. در بخش کیفی نیز به جهت پاسخگویی به سوال سوم پژوهش از تحلیل مضمون استفاده گردیده است. نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها نشان داد که میزان مهارت‌های اجتماعی، رفتارهای غیراجتماعی و پرخاشگری و رفتارهای تکانشی در دانش‌آموزان دوره ابتدایی در دوران آموزش مجازی در وضعیت مطلوبی قرار دارد، از طرفی میزان برتری طلبی، اطمینان زیاد به خویشتن و رابطه با همسالان در دانش‌آموزان دوره ابتدایی در دوره آموزش مجازی نزدیک به مقدار متوسط می‌باشد. همچنین نتایج حاصل از تحلیل آزمون متغیر مهارت‌های اجتماعی نشان داد که متغیر مهارت‌های اجتماعی در دانش آموزان دوره ابتدایی در دوران آموزش مجازی دارای وضعیت مطلوبی است. در ادامه ی پژوهش نیز، معلمان در قالب 9 مقوله فرعی و متخصصان در قالب 8 مقوله فرعی راهکارهای افزایش مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان در بستر آموزش مجازی را ارائه نمودند.