11 فروردین 1402
دانشگاه مازندران
English
رضا مهرآفرین
مرتبه علمی:
استاد
نشانی:
بابلسر. خیابان دانش، دانشگاه مازندران، دانشکده هنر و معماری، گروه باستانشناسی
تحصیلات:
دکترای تخصصی / باستانشناسی. گرایش دوران تاریخی
تلفن:
9153402819
دانشکده:
دانشکده هنر و معماری
پست الکترونیکی:
reza [dot] mehrafarin [at] gmail [dot] com
صفحه نخست
تحصیلات
علایق پژوهشی
فعالیتهای پژوهشی
عناوین دروس
سوابق اجرایی
پیوندها
گالری تصاویر
صفحه شخصی در سامانه علم سنجی
مشخصات پژوهش
عنوان
پژوهشي بر چگونگي شكل گرفتن شهرك هاي ساساني با تكيه بر رهيافت باستان شناسي لندسكيپ (مطالعه موردي: كلار، قصر شيرين، گيلانغرب)
نوع پژوهش
مقاله چاپ شده
کلیدواژهها
باستان شناسی لندسکیپ، الگوهای فضایی، شهرک های ساسانی، امپراتوری ساسانی، کشاورزی، تجارت
مجله
جستارهای باستان شناسی ایران پیش از اسلام
شناسه DOI
10.22034/IAEJ.2021.11188
پژوهشگران
صبا غلامی (نفر اول)
،
رضا مهرآفرین (نفر دوم)
،
سید رسول موسوی حاجی (نفر سوم)
چکیده
محیط کالبدی متشکل از انتظام توده و فضاست، چگونگی چیدمان توده و فضا بخش مهمی از مطالعات ریخت شناسی را انجام می دهد. ترتیب قرار گرفتن عناصر فضایی و نحوه ی ارتباط آن ها در چارچوب محورهای ارتباطی در حوزه ی معین جغرافیایی در رابطه باهمدیگر، ساختار فضایی یا نظام محیطی یک شهر را شکل می دهد. به همین منظور لازم است با رهیافت باستان شناسی لندسکیپ بسیاری از فضاها و محوطه ها مطالعه شود، دراین بین استفاده از فنون سنجش ازدور به طور چشم گیری در مطالعات باستان شناسی لندسکیپ مؤثر است. در این مقاله سعی شده با تمرکز بر عوامل جغرافیایی و جاذبه های لندسکیپ اعم از توانایی های بالقوه تجاری که همان جاده تجاری خراسان می باشد و کشاورزی والمان های آن بررسی شود.این بررسی در یک منطقه و دلایلی که باعث توزیع جمعیتی می شود و بالعکس تأثیراتی که جمعیت برای ارتزاق بر لندسکپ می گذارد. با تأکید بر محوطه هایی در غرب ایران و شرق عراق کنونی ، پاسخی برای چرایی الگوی پراکنش فضاهای معماری بامطالعه ویژه محوطه های مذکور با تاکید بر سیاست های اقتصادی و جامعه شناختی دوران ساسانی با پراکنش و ساختار فضایی مشابه در ایران ( قصر شیرین و گیلان غرب) عراق ( کلار) به چرایی و چگونگی ایجاد الگویی خاص با کاربری های حاکمیتی، مذهبی و نظامی و تکرار آن در منطقه بپردازد. درنهایت عامل کشاورزی و تجارت باعث ایجاد شهرک ها و کلونی هایی در منطقه، شده اند و در نهایت به این پرسش پاسخ می دهد که پراکنش آثار معماری معلول برنامه گسترش کشاورزی و آبیاری هدفمند و دارای ساختار نظام مند در دوران ساسانی بوده است.