در تحلیل شعر هر شاعری، ساخت های گوناگونی را می توان اختیار کرد و دورنمایه هاا و عناصر محتوایی و معنایی شعر را توصیف کرد و این که تا چه میزان بکر و ناب هساتن و تأثیر این ان یشه ها و تفکّرات بر تفکّر شااعران یینا چ چنوناه خواها باود . خاقا انی و حافظ، شاعرانی هستن که با ق رت هنریفرینی و خلاقیّت زبانی بای نظیرشاان در خلا صنایع ب یعی به ویژچ ایهام توانستن سبک و شیوه خاص خاود را باه وواود یورنا کاه شعرشان را از اشعار شاعران دینر متمایز می کن و این، راز مان گاری ایان دو شااعر در شعر و ادبیّات پارسی است. این مقاله به بررسی ایهام و گونه های ین در دیوان دو شااعر می پردازد.
