زندگی نامه ابوالفضل بیهقی ابوالفضل محمّد بن حسین بیهقی، دبیر و تاریخ نگار بلندآوازه غزنویان در سال 385 ه. ق. در روستای حارث آباد بیهق (سبزوار قدیم) دیده به جهان گشود. پدرش که حسین نام داشت، پسر را در قصبه بیهق و پس از آن در نیشابور، مرکز فرهنگی آن روزگار به تحصیل دانش گماشت. وی که در همان جوانی به کار نویسندگی و ثبت حوادث تاریخی علاقه داشت، در حدود سال 412 ه. ق. در حالی که 27 سال بیشتر نداشت، به غزنین رفت و به دیوان رسالت محمود راه یافت. ابوالفضل با شایستگی و استعدادی که داشت، به زودی به شاگردی و دستیاری خواجه ابونصر مشکان، صاحب دیوان رسالت سلطان محمود غزنوی، برگزیده شد و به نیابت از وی به دبیری دیوان رسالت اشتغال یافت. بونصر مشکان تا لحظه مرگ، بیهقی را از خود جدا نکرد و او را بسیار گرامی می داشت؛ به گونه ای که در مواقعی، او را مَحرم می گرفت و حتّی نهفته ترین اسرار دیوان را با وی در میان می گذاشت. تقرّب بیهقی به بونصر، سرمایه باارزشی برای تاریخ وی گردید، چنان که برخی از حوادث را که خود شاهد آن نبوده، از قول استاد نقل کرده؛ چه، به قول بیهقی، «در میان کار » بوده است.
