ایکونولوژی یکی از روشهای نقد هنری است که توسط اروین پانوفسکی مورخ هنری آلمانی در نیمه ی نخست قرن بیستم مطرح شده است. این روش برای تحلیل تصاویر و آثار هنری تجسمی و همچنین به مثابه ی رویکردی در نقد و پژوهش های علمی که موضوع آنها هنرهای تجسمی است بکار گرفته می شود. آیکونولوژی در پژوهش های انجام گرفته تابه حال، معطوف به نظام نشانه شناسی تصویری بوده و سازگاری آن با متون ادبی موردتوجه قرار نگرفته است. با توجه به تمایزهای جدید میان »اثر« و »متن« که منجر به گسترش جهان متن، از نوشتار تا تصویر می شود. این پژوهش بر آن است که انطباق روش آیکونولوژی را با نقد متون ادبی نشان داده و روش آیکونولوژی را بهعنوان روش نقد آثار ادبی به کار گیرد. درنهایت، با این روش، بیتی از حافظ موردبررسی و تحلیل قرار خواهد گرفت. نتیجه این پژوهش حاکی از آن است که مؤلفه های روش نقد آیکونولوژی، امکان معادل یابی در متون ادبی را در ساختار خود دارا است و میتواند به عنوان روشی جدید، نظام مند، منسجم و پویا در نقد ادبی به کار گرفته شود.
