1403/02/06
ضیاء فلاح محمدی

ضیاء فلاح محمدی

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید:
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس:
دانشکده: دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی
نشانی:
تلفن: 09111127633

مشخصات پژوهش

عنوان
تأثیر تمرین استقامتی بر سطح عامل نوروتروفیک مشتق از مغز ) BDNF ( و گیرنده تیروزین کیناز B ( TrkB ( در هیپوکامپ موشهای صحرایی نر ایسکمی شده
نوع پژوهش
مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها
تمرین استقاومتی عامل نوروتروفیک مشتق از مغز ( BDNF ) تیروزین کیناز B ( TrkB ) ایسکمی
سال 1398
مجله مجله علوم پزشكي خراسان شمالي
شناسه DOI
پژوهشگران محمدرضا جلیلوند ، ضیاء فلاح محمدی ، علی یعقوبی

چکیده

مقدمه: عامل نوروتروفیک مشتق از مغز ) BDNF ( با اتصال به گیرنده تیروزین کیناز B ( TrkB ( میتواند اثرات محافظت کننده عصبی داشته باشد. بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرین استقامتی بر BDNF و TrkB در هیپوکامپ موشهای صحرایی نر ایسکمی شده بود. روش کار: 48 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار )با سن 12 هفته و میانگین وزنی 18 / 21 ± 19 / 228 گرم(، در 4 گروه سالم کنترل، ایسکمی کنترل، سالم تمرین، ایسکمی تمرین قرار گرفتند. برای القای ایسکمی، شریان کاروتید با استفاده از گیرههای میکروسرجری به مدت 45 دقیقه مسدود شد. گروههای تمرین )سالم و ایسکمی( با سرعت 30 متر در دقیقه )معادل 70 درصد max2VO ( به مدت 30 دقیقه در هر جلسه و 5 روز در هفته روی نوار گردان تمرین کردند. سطح BDNF و TrkB هیپوکامپ با استفاده از روش الایزا مورد سنجش قرار گرفت. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی انجام شد ( 05 / 0 ˂ P .) یافتهها: سطح BDNF در هیپوکامپ موشهای گروه ایسکمی کنترل نسبت به گروه سالم کنترل و سالم تمرین به طور معناداری پایینتر بود )مقادیر P بهترتیب 002 / 0 و 001 / 0( ولی سطح این شاخص در گروه ایسکمی تمرین نسبت به گروه ایسکمی کنترل و سالم کنترل تفاوت معناداری مشاهده نشد )مقادیر P بهترتیب 54 / 0 و 091 / 0(. بین سطح TrkB در گروه ایسکمی کنترل نسبت به گروه سالم کنترل و ایسکمی تمرین، تفاوت معناداری مشاهده نشد ) 05 / 0 < P( ولی سطح این شاخص در گروه سالم تمرین نسبت سالم کنترل و ایسکمی تمرین بهطور معناداری بالاتر بود ) 001 / 0 = P .) نتیجهگیری: به نظر میرسد تمرین استقامتی میتواند از طریق بهبود سطح BDNF و TrkB در هیپوکامپ موشهای ایسکمی شده، به بازیافت نورونهای عصبی متعاقب ایسکمی کمک کند و به عنوان یک روش درمانی مکمل در بیماران ایسکمی مورد مطالعه قرار گیرد.