علی طراوتی

ناباروری یکی از مشکلات اصلی سلامت در جهان است. عوامل بسیاری می توانند منجربه ناباروری شوند که یکی از مهم ترین این عوامل استرس اکسیداتیو است. بدن برای مقابله با استرس اکسیداتیو دارای یک سیستم دفاعی موسوم به سیستم دفاع آنتی اکسیدانی است. یکی از آنزیم های این سیستم PON1 است. پازاکسوناز1 یک آنزیم وابسته به کلسیم است که کاهش فعالیت آن می تواند منجربه ناباروری گردد. یکی از مهم ترین پلی مورفیسم های ژن PON1، L55M است که اسید آمینه لوسین در موقعیت 55 به اسیدآمینه متیونین تبدیل می شود. هدف از این تحقیق بررسی پلی مورفیسم 163T>A ژن PON1 در دو گروه مردان نابارور و بارور با خطر ابتلا به ناباروری و مقایسه فعالیت پاراکسوناز در مایع سمن این افراد با ژنوتیپ های مختلف است. در این تحقیق 205 نمونه های سمن (شامل: 77 نمونه بارور به عنوان کنترل، و 128 نمونه نابارور به عنوان بیمار) از آزمایشگاه پاستور بابل جمع آوری و پارامترهای اسپرم بر اساس راهنمایی های سازمان جهانی بهداشت بررسی شد. پس از استخراج DNA ژنومی به روش عمومی salting out، قطعه حاوی پلی مورفیسم 163T>A، که در اگزون سه ژن PON1 قرار دارد، بوسیله جفت پرایمرهای PON1-F/PON1-R، تکثیر شدند. بعد از تعیین ژنوتیپ های افراد با استفادهاز الگوی هضم آنزیمی Hin1 II هریک از ژنوتیپ ها با استفاده از توالی یابی مستقیم محصولات PCR مورد تایید قرار گرفت. نتایج نشان داد سطح فعالیت پاراکسوناز در افراد نابارور با ژنوتیپ AA بطور معنی داری پایین تر از دیگر ژنوتیپ ها است (p<0.05). لذا این احتمال وجود دارد که آلل A در پلی مورفیسم 163T>A، نقش مهمی در کاهش فعالیت پاراکسوناز داشته باشد. از طرف دیگر، نتایج حاصل از آنالیز کامپیوتری نیز نشان داد ترانزیشن T به A در این لوکوس سبب کاهش پایداری پروتئین و در بیماریزایی نقش دارد. بر اساس این یافته ها می توان پیشنهاد نمود که جابه جایی163T>A در اگزون سه ژن PON1 می تواند به عنوان یکی از مارکرهای تشخیصی برای مردان نابارور مورد توجه بیشتر محققین بعدی قرار گیرد.