هدف: هپاتوپانکراس یک ارگان حیاتی در طول دوره زندگی میگو دستخوش تغییراتی می گردد که در ساختار بافت شناسی آن تاثیر مستقیم و مشهود می گذارد. با توجه به اینکه مطالعه ای در این خصوص انجام نگرفته است بنابراین تحقیق حاضر بر این اساس انجام پذیرفته است. مواد و روش ها: در این مطالعه 50 قطعه میگوی وانامی بالغ سالم از هر دو جنس از مزارع پرورشی با طول متوسط 1±12 سانتی متر و وزن متوسط 5/. ±18گرم صید گردیدند. پس آداپته کردن آن ها با شرایط آزمایشگاه، نمونه ها به صورت تصادفی در دو آکواریوم با شرایط مشابه نگه داری سپس یک گروه به مدت 5 روز گرسنه و گروه کنترل در طی این مدت تغذیه شدند. پس از آن 20 نمونه از هرگروه صید و در محلول دیویدسون تثبیت گردیدند. پس از تشریح و خارج نمودن هپاتوپانکراس مراحل استاندارد و معمول پاساژ بافتی انجام در نهایت برش ها با روش معمول رنگ آمیزی و در نهایت زیر میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: بر اساس نتایج در بررسی میکروسکوپی انواع سلول های,B ,R EوM تشخیص داده شدند. تعداد سلول ها، اندازه توبول ها و وزن هپاتوپانکراس درنمونه های سیر و گرسنه اندازه گیری و مطالعه آماری روی آن ها انجام گرفت. بر این اساس نتایج حاکی از کاهش تعداد و مساحت توبول های هپاتوپانکراس بوده که به ویژه در سلول های جذبی- ذخیره‌ای نسبت به سایر سلول ها مشهود بوده است. نتیجه گیری: طبق نتایج به دست آمده ، وزن و مساحت هپاتوپانکراس، اندازه سلول ها و توبول ها در نمونه های گرسنه درمقایسه با نمونه های سیر اختلاف معنی داری را نشان دادند.
