تحقیقات انجام شده در ایران، به ندرت به تعمیم‌پذیری نظریه‌های جرم‌شناختی در تبیین رفتارهای انحرافی جنس مؤنث توجه دارند. پیشینه مربوط به رابطه بین جنس و رفتار انحرافی بر مفهوم «تعمیم‌پذیری» متمرکز شده است. این مفهوم به این موضوع اشاره دارد که تا چه حد نظریه‌های جرم‌شناختی می‌توانند رفتارهای منحرفانه زنان را همچون رفتارهای منحرفانه مردان تبیین کنند. لذا، تحقیق حاضر ناظر بر تعمیم‌پذیری جنسیتی نظریه پیوند اجتماعی هیرشی به رفتارهای انحرافی دانشجویان دختر است. روش این پژوهش پیمایشی و ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه است. جمعیت تحقیق حاضر، شامل تمامی دانشجویان دختر و پسر دانشگاه مازندران در سال تحصیلی 92-91 است. یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که متغیرهای این نظریه رفتارهای انحرافی دانشجویان دختر را همچون رفتارهای انحرافی دانشجویان پسر تبیین می‌کند و لذا دارای تعمیم‌پذیری جنسیتی است.
