این مطالعه با استفاده از نظریۀ عمومی جرم و نمونه آماری 420 نفری از دانشجویان دانشگاه ارومیه، به بررسی نقش خود-کنترلی در رفتارهای انحرافی پسران و دختران می‌پردازد. روش تحقیق حاضر پیمایشی و ابزار گردآوری داده‌ها نیز پرسش‌نامۀ خود – اجرا می باشد، که در سال تحصیلی 90-1389 در میان دانشجویان مشغول به تحصیل دانشگاه ارومیه به اجرا در آمده است. در حالی‌که نتایج آزمون تفاوت میانگین نشان می دهد که دسترسی به فرصت انحرافی و مشارکت در رفتارهای انحرافی دو جنسیت با هم‌دیگر اختلاف معناداری دارد و میانگین خود-کنترلی دو جنسیت نیز با آنکه با هم‌دیگر متفاوت بوده اند، اختلاف‌شان معنادار نبوده است. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان می‌دهد که سه متغیر خود-کنترلی، فرصت انحرافی و جنسیت پاسخ‌گویان به‌طور معناداری بر مشارکت در رفتارهای انحرافی آنان تاثیر گذار می‌باشد. در میان سه متغیر اصلی این پژوهش، متغیر خود-کنترلی قوی‌ترین پیش‌بینی کنندۀ رفتارهای انحرافی دختران و پسران بوده است.
