کتاب ظفرنامه تیموری به تقاضای پسر شاهرخ - ابراهیم سلطان- توسط شرف‌الدین علی یزدی نگارش شده که در باب زندگی، لشکر‌کشی‌ها و فتوحات تیمور‌گورکانی بوده و همواره مورد توجه نگارگران در مکاتبی همچون مکتب شیراز به سال839ه.ق و مکتب هرات 872ه.ق قرار گرفته است. درواقع نگارگری، بازتاب‌دهنده‌ی هنرها و صناعات مختلف دوره‌ی خویش است. زیرا نگارگران همواره برای رساندن مفهوم موضوع مورد نظر خود از جمله رزم و پیکار، در‌کنار تمام عناصر طبیعت، از اشیاء دست‌ساخته بشر همانند ابزارآلات فلزی نیز بهره گرفته‌اند. بنابراین، آثار هنری هر دوره تاریخی، چکیده جهان‌بینی هنرمندان و برداشت آنها از هستی و پیرامون آن است که شناخت این آثار و تحلیل عناصر به‌کار رفته در آنها را، باید با در نظر گرفتن شرایط تاریخی و فرهنگی همان دوره مورد پژوهش قرار داد. و تبارشناسی، روشی است که پدیده‌ها را در تطور تاریخی‌شان بررسی می‌کند و با شناسایی صورت‌بندی‌های تاریخی پدیده‌ها، جایگاه انتقادی مناسبی برای فهم آنها پدید می‌آورد. پژوهش حاضر در تلاش بوده است تا با تکیه بر رویکرد تبارشناسی، به تحلیل تبار ادوات فلزی شناسایی شده و صورت‌بندی آنها در نگاره‌های رزم مکتب شیراز و هرات تیموری برگرفته از کتاب ظفرنامه شرف‌الدین علی یزدی بپردازد و به این پرسش پاسخ دهد که ساختار و تنوع کارکردی ادوات فلزی تصویرشده در نگارگری دوره تیموری براساس کتاب ظفرنامه یزدی بر چه اساسی است؟ بنابراین، هدف از انجام این پژوهش، تحلیل، دسته‌بندی و تبارشناسی ادوات فلزی تیموری در نگارگری از جنبه کالبدی و کارکردی آنها می‌باشد. یافته‌های حاصل از این پژوهش که به روش تاریخی انجام شده، بیان می‌کند رویکرد تبارشناسی که همانا تاریخی دیدنِ پدیده مورد مطالعه است، می‌تواند کمک بسیاری به شناخت ادوات رزم عصر تیموری نماید. و بیان می‌کند تمامی رزم‌افزارهای فلزی، کاربردی برای رزم و اقتدار حکومت تیموری داشته‌اند که به فراخور زمانی، تعدد آنها جهت کاربرد متغیر بوده است. از لحاظ کالبدی نیز رزم‌افزارها احتمالاً اشکالی بوده‌اند که در گذشته و حتی اعصار بعدی نیز با اندک تغییراتی مورد استفاده قرار می‌گرفتند.
