زیورآلات؛ رسانه‌ای که نه تنها، بازتابی از توانگری، بلکه به عنوان یکی از کهن‌ترین عناصر فرهنگی-تمدنی هر اجتماعی به شمار آمده است. در این راستا، زیورآلات هندوستان، صرف‌نظر از جنبه‌ی زیبایی، دارای ارزش نمادینی بوده و با نقش‌مایه‌ها و مؤلفه‌هایی که، ریشه در باورها و مناسبات فرهنگی جامعه متکثر آن داشته، بیانگر سنت، هویت تاریخی و فرهنگ غنی شبه قاره می‌باشند. بنابراین، در این پژوهش برآنیم تا با مطالعه‌ی تاریخی آنها، به مؤلفه‌های شکل‌دهنده‌ی آن بپردازیم که، روابط فرهنگی چگونه در تولید زیورآلات هندوستان بروز پیدا کرده است؟ هدف، شناخت و تبیین جریان‌های فرهنگی در شکل‌گیری زیورآلات هندوستان و نیز دستیابی به اصلی‌ترین و مهم‌ترین عناصر و بن‌مایه‌های آن، بوده است. یافته‌ها، به روش توصیفی-تحلیل محتوا انجام گرفته‌اند که بیان می‌کنند، مؤلفه‌هایی برگرفته از فرهنگ‌ها، یعنی، حضور عناصر فرهنگِ «مغولی (هندو-اسلامی)»، «بریتانیا»، «ایرانی» و «یونانی» عهد باستان در قالب بن‌مایه‌هایی سازنده در شکل‌گیری صورتِ زیورآلات هندوستان اثرگذار بوده‌اند. این مؤلفه‌ها به عنوان جنبه‌ی ذاتی فرهنگ شبه قاره، سبب شده تا محتوای زیورآلات علاوه بر فرهنگ بومی، مدیون حضور فرهنگ دیگری نیز باشند. در واقع، زیورسازان هندی، همواره زیورآلات را به یاری مؤلفه‌هایی شکل داده‌اند که عناصر و مفاهیم خود را از بافتارهای فرهنگی جامعه به عاریت گرفته است. جامعه‌ای با حضور هم‌زمان فرهنگ‌های مختلف که، اصولاً این فرهنگ‌های پیشین در هندوستان حذف نشده، بلکه نوعی امتداد در بطن تحولات تاریخی-فرهنگی آن وجود داشته است.
