روح اله یوسف پور

امروزه OCR نه تنها به دیجیتالی کردن دست‌نوشته‌های قرون وسطایی کمک می‌کند (Kumar et al., 2019)، بلکه به تبدیل اسناد تایپی به شکل دیجیتال نیز کمک می‌کند. این امر بازیابی اطلاعات مورد نیاز را آسان تر کرده است؛ زیرا نیازی به جستجوی انبوه اسناد و فایل ها برای جستجوی اطلاعات مورد نیاز نیست. سازمان‌ها، نیازهای حفظ دیجیتالی داده‌های تاریخی (Thompson et al., 2016)، اسناد قانونی (Ashley & Bridewell, 2010)، تداوم آموزشی (Zanibbi & Blostein, 2012) و غیره را برآورده می‌کنند. یک سیستم OCR معمولا به استخراج ویژگی‌ها و تبعیض/طبقه‌بندی این ویژگی‌ها (بر اساس الگوها) بستگی دارد. OCR بیشتر بر اساس سیستم آفلاین (Khan Pathan et al., 2012)، (Parvez & Mahmoud, 2013) و سیستم آنلاین (Connell & Jain, 2001) طبقه بندی می شود.