انرژی یک منبع طبیعی اساسی برای بقای انسان، رشد اقتصادی و توسعه اجتماعی است و یک ماده استراتژیک مهم مربوط به خط زندگی اقتصادی و ایمنی یک کشور است. مفهوم پایداری برای پروژه‌های انرژی اساسی است و درحالی‌که ازنظر مفهومی به‌خوبی تعریف‌شده است؛ اجرای آن هنوز هم یک کار چالش‌برانگیز است. پایداری از سال 2015 از طریق اهداف توسعه پایدار به یک‌چشم انداز بین‌المللی تبدیل‌شده است. با افزایش آگاهی از توسعه پایدار، شرکت‌های قدرتمند بیشتر شروع به توجه به توسعه هماهنگ محیط‌زیست، جامعه و اقتصاد می‌کنند. مفهوم توسعه پایدار در تمام رشته‌های مختلف ازجمله زیرساخت‌ها محبوبیت پیداکرده است. تحقیقات بسیاری در ارتباط با بحث پایداری و شناسایی ابعاد آن صورت گرفته است. بااین‌حال، تا به امروز تحقیقات اندکی در رابطه با شناسایی و وزن‌دهی معیارهای ارزیابی پایداری در بستر پروژه‌های زیرساخت علی‌الخصوص پروژه‌های صنعت نفت ایران انجام‌شده است. لذا هدف از این تحقیق، تهیه مدل ارزیابی پایداری برای پروژه‌های احداث پالایشگاه در ایران است. جهت دستیابی به این هدف، ابتدا شاخص‌های ارزیابی پایداری پروژه‌ها با مرور نظام‌مند ادبیات تحقیق تهیه و سپس با روش مصاحبه نیمه ساختاریافته با مدیران و متخصصان پروژه‌های زیرساخت صنعت نفت ایران، داده‌ها در جهت پالایش فهرست اولیه گردآوری خواهد شد. در ادامه برای وزن‌دهی معیارهای نهایی، داده‌ها با استفاده از پرسشنامه مقایسات زوجی، جمع‌آوری و با بهره‌گیری از روش بهترین و بدترین (BWM) تحلیل می‌شوند. یافته‌های این مطالعه می‌تواند به‌عنوان راهنمایی جهت ارزیابی پایداری پروژه‌های زیرساخت صنعت نفت ایران، مورد استفاده مدیران و تصمیم‌گیران این صنعت قرار گیرد.
