علی‌رغم اهمیت نقش انواع سبک‌های رهبری در حصول عملکرد پروژه‌های ساخت، اما تاکنون پژوهش‌های اندکی به طور خاص، تأثیر رهبری مشارکتی بر موفقیت پروژه‌های مذکور را ارزیابی نموده‌اند. بر این اساس، هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر رهبری مشارکتی بر موفقیت پروژه با توجه به نقش میانجی تسهیم دانش و به‌هم‌پیوستگی تیمی و اثر تعدیل‌گری اعتماد در این رابطه است. جامعه آماری پژوهش، شامل مدیران و اعضای تیم پروژه‌های پنج سال اخیر تکمیل‌شده یک هلدینگ تخصصی فعال در صنعت نفت است و داده‌ها از طریق توزیع 293 پرسشنامه استاندارد میان آنها گردآوری شد. همچنین به منظور آزمون فرضیات تحقیق، از مدل معادلات ساختاری و روش حداقل مربعات جزئی استفاده گردید. نتایج حاصل از پژوهش، حاکی از تأیید تأثیر رهبری مشارکتی بر موفقیت پروژه، تأیید نقش میانجی تسهیم دانش در رابطه مذکور و نیز تأیید نقش تعدبل‌گری اعتماد درون تیم در رابطه میان تسهیم دانش و موفقیت پروژه بود. با این حال، تحلیل‌ها نشان داد، علاوه بر آنکه به‌هم‌پیوستگی تیمی، فاقد نقش میانجی در رابطه میان رهبری مشارکتی و موفقیت پروژه است، اعتماد درون تیم نیز فاقد نقش تعدیل‌گری در رابطه میان به‌هم‌پیوستگی تیمی و موفقیت پروژه بود.
