مقدمه: هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر پیش درمان تمرین هوازی بر شاخص های استرسی و التهابی (HSP70، SOD، MDA و CRP) ناشی از القاء دوکسوروبیسین در بافت ریه موش های صحرایی نر سالمند بود. روش ها: 16 سر موش صحرایی نر بطور تصادفی به دو گروه سالمند + دوکسوروبیسین (AD) و سالمند + دوکسوروبیسین+ تمرین (ADT) تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت سه هفته با سرعت 15-17 متر بر دقیقه و زمان 25-39 دقیقه و پنج جلسه در هفته روی نوارگردان دویدند. آزمودنی ها 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، محلول دوکسوروبیسین (20 میلی گرم بر کیلوگرم) دریافت کردند. 48 ساعت بعد بافت برداری انجام شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار spss نسخه 23 و آزمون ANOVA یکطرفه و آزمون تعقیبی شفه استفاده شد. یافته ها: سه هفته تمرین هوازی فقط موجب افزایش معنادار HSP70 و SOD و کاهش معنادار MDA بافت ریه گروه تمرین نسبت به گروه کنترل شد. نتیجه گیری: بنظر می رسد تمرینات ورزشی قبل از درمان با دوکسوروبیسین در سالمندان تأثیر خود را احتمالاً از طریق تغییرات پروتئین های حفاظتی سلول در مهار یا کاهش آسیب های اکسایشی ایفاء می کنند