مقدمه: سکته ی قلبی عامل منجر به مرگ و میر است.تائورین یک اسید آمینه ضروری نقش اساسی را در عملکرد قلبی عروقی بازی می کند. هدف مطالعه حاضر بررسی نقش سودمند تائورین بر شاخص های آتروژنیک و آتروترومبوز در بیماران مبتلا به سکته ی قلبی بود. مواد و روش ها: درمطالعه حاضر 16 آزمودنی 50 تا 60 ساله مبتلا به سکته به صورت تصادفی در یکی از گروه های تجربی(مکمل تائورین ) و دارونما دسته بندی شدند. آزمودنی های گروه های مکمل، روزانه 3 کپسول حاوی مکمل تائورین را قبل از سه وعده غذایی (یعنی سه بار درروز) مصرف نمودند. گروه دارونما نیز 3 کپسول حاوی نشاسته ، را با همان شیوه و مدت زمان گروه تجربی مصرف می کردند. خونگیری خون پلاسمایی از آزمودنی در سطح پایه و پس پروتکل اصلاح شده بروس با و بدون مکمل تائورین و یا دارونما با شرایط کاملا مشابه اجرا شد. یافته ها: تفاوت آماری معنی داری در داده های عمومی از قبیل وزن،سن ،BMI و VO2max بین دو گروه مکمل تائورین و کنترل وجود نداشت (P<0.05). مکمل یاری تائورین باعث کاهش معنی داری در نسبت مقادیر LDL-C/CRP، LDL-C/HDL-C ، TC/HDL-C، TG/HDL-C و نسبت Plate/HDL-C گروه های مکمل و دارونما در سطح پایه و همچنین پس از فعالیت وامانده ساز با پروتکل اصلاح شده شد. بحث و نتیجه گیری: مطالعه حاضر اهمیت مداخله تغذیه ای در بیماران سکته ی قلبی را مورد تاکید قرار می دهد. تائورین ممکن است یک کاندیدای ضروری برای حمایت تغذیه ای ارزشمند برای بیماران با شرایط بالینی بغرنج باشد. باوجود این، مطالعات بیشتری مورد نیاز می باشد.