سابقه و هدف: با توجه به اهمیت شاخصهای التهابی و وجود گزارشهایی مبنی بر تاثیر تمرینهای مقاومتی بر سایتوکی ن ها، تاثیر مثبت مصرف زنجبیل بر تغییرهای مقادیر شاخصهای التهابی شامل اینترلوکین( 10(IL-10 و عامل نکروز دهنده آلفا ( TNF-α ) بررسی شد. مواد و روش ها: 40 مرد ورزشکار به طور تصادفی به چهار گروه شامل، دو گروه تمرین مقاومتی دلورم و آ کسفورد با و بدون مکمل زنجبیل)گروه تجربی(و دو گروه دارونما همراه با اجرای تمرین مقاومتی دلورم و آ کسفورد ) با و بدون دارونمایی موسوم به نشاسته(تقسیم شدند. تمرین مقاومتی به دو گروه تمرینهای ویژه برای نواحی مختلف بدن و با توجه به یک تکرار بیشینه سه جلسه در هفته و به مدت یک هفته اجرا شد. آزمودنیهای گروه تجربی سه گرم پودر زنجبیل را در سه وعده )هر وعده یک گرم(، قبل از سه وعده اصلی غذایی مصرف کردند. گروه دارونما نیز یک کپسول حاوی یک گرم نشاسته،را با همان شیوه و مدت زمان گروه تجربی مصرف میکردند. خونگیری از آزمودنی های تحقیق در سه مرحله استراحتی، بلافاصله بعد و 24 ساعت پس از انجام تمرینهای مقاومتی مذکور انجام شد. یافته ها: تحقیق نشان داد تمرینهای مقاومتی همراه با مکمل یاری موجب کاهش شاخصهای التهابی IL-10 و TNF-α شد که مورد قضاوت آماری قرار گرفت ( 01/0>p ). نتیجه گیری: به نظر میرسد که تمرینهای بدنی توام با مکمل زنجبیل موجب کاهش شاخصهای التهابی باشد. با وجود این، مطالعههای دیگری با طول دوره بیشتر مکمل یاری زنجبیل برای تعیین آثار این مداخله غیردارویی بر مارکرهای التهابی مورد نیاز است.
