ولی اله دبیدی روشن

هدف یکی از بحران های امروزی آلودگی محیط زیست است. سرب یکی از مهم ترین آلوده کننده های محیط زیست است که تماس طولانی مدت با آن آثار زیان باری برای انسان در پی دارد. استفاده از مواد ضد اکسایشی مانند عصاره زردچوبه ممکن است از ایجاد صدمات جلوگیری کند. بنابراین در مطالعه حاضر سطوح گلوتاتیون پراکسیداز و پروتئین کربونیل بافت های کلیه و طحال پس از مصرف مصرف عصاره زردچوبه و ورزش در موش های در معرض سرب بررسی شد. مواد و روش ها در این مطالعه تجربی 60 سر موش نر صحرایی به صورت تصادفی به 6 گروه 1) کنترل، 2) شم (حلال عصاره زردچوبه)، 3) سرب، 4) تمرین+سرب، 5) عصاره زردچوبه +سرب، 6) تمرین+ عصاره زردچوبه +سرب دسته بندی شدند (هر گروه شامل 10 سر موش). برنامه تمرینی دویدن پیش رونده روی نوارگردان بدون شیب به مدت 8 هفته، هر هفته 5 جلسه با سرعت 15-22 متر در دقیقه و به مدت 25-64 در دقیقه اجرا شد. عصاره زردچوبه 3 روز در هفته و مجموعا 8 هفته به مقدار 30 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تزریق شد. مقادیر گلوتاتیون پراکسیداز و پروتئین کربونیل در بافت های کلیه و طحال با روش الایزا سنجش شد. نتایج میزان پروتئین کربونیل بافت های کلیه و طحال در گروه سرب نسبت به گروه های شم، تمرین، عصاره و ترکیبی افزایش و در گروه های تمرین، عصاره و ترکیبی نسبت به گروه شم کاهش نشان داد (به ترتیب 787/4F=، 002/0= P و 970/6=F، 000/0=P). گلوتاتیون پراکسیداز در بافت های کلیه و طحال گروه سرب نسبت به گروه شم کاهش ولی در گروه های، تمرین، عصاره و ترکیبی نسبت به گروه شم افزایش نشان داد (به ترتیب 466/2=F، 051/P=0 و 11/2=F، 086/0=P). نتیجه گیری مصرف عصاره زردچوبه و ورزش منظم به تنهایی باعث مهار کامل آثار اکسایشی در بافت های کلیه و طحال نشد ولی استفاده از ورزش و عصاره زردچوبه به طور همزمان می تواند در کاهش آثار زیان بار سرب موثر باشد.