ولی اله دبیدی روشن

هدف این پژوهش عبارت است از بررسی اثر مکمل گیری کوتاه مدت ویتامین E بر پاسخ نیتریک اکساید (NO) و وLDH, CPK, پلاسمایی به دنبال یک جلسه تمرین مقاومتی دایره ای در مردان تمرین نکرده. دوازده دانشجوی ساکن در خوابگاه انتخاب، و به طور تصادفی به دو گروه ویتامین E (وزن 2.5±72.26کیلوگرم، قد 3.2±176.33 سانتی متر، سن 1.66±21.96 سال) و دارونما (وزن 2.3±68.5 کیلوگرم، قد 1.17±174.83سانتی متر، سن 1.47±22.16 سال) تقسیم شدند. ازمودنی ها در مدت یک هفته روزانه 800 واحد بین المللی ویتامین E را دوبار در روز، 45 دقیقه قبل از نهار و شام مصرف کردند. پروتکل تمرینی شامل یک جلسه تمرینات مقاومتی دایره ای بود که 75% حداکثر یک تکرار بیشینه انجام شد. خون گیری در وضعیت حداقل دوازده ساعت ناشتایی در دو مرحله ی قبل و بعد از یک هفته مکمل گیری و هر مرحله در سه نوبت پایه ، بلافاصله پس از تمرین و 24 ساعت پس از تمرین انجام شد. داده ها با استفاده از روش آنالیز واریانس یک طرفه در اندازه گیری های مکرر، و t مستقل در سطح (p<=0.05) تحلیل شد. یافته های نشان دادند که تمرین مقاومتی باعث افزایش قابل توجه NO در هر دو گروه شد. مکمل گیری ویتامین E باعث کاهش معنادار NO بلافاصله پس از تمرین در گروه تجربی شد (p=0.001). تغییرات NO بین دوگروه ویتامین E و دارونما 24 ساعت پس از تمرین در مرحله ی پس از مکمل گیری نیز معنادار بود. به عبارت دیگر، مقدار NO در گروه مکمل نسبت به گروه دارونما کمتر بود (P<0.008). از نتایج دیگر این پژوهش کاهش CPK در گروه تجربی به دنبال مکمل گیری در سطح پایه و پس از تمرین و 24 ساعت بعد از آن بود (به ترتیبP=0.001, P=0.003, P=0.048). سطح LDH به دنبال مکمل گیری تغییرات معناداری نشان نداد. بنابراین به دنبال ورزش مقاومتی کوتاه مدت (حاد) در افراد غیرفعال، مکمل گیری ویتامین E، بر کاهش تولید نیتریک اکساید تاثیرات سودمندی دارد و از آسیب اکسایشی حاصل از آن می کاهد.