ولی اله دبیدی روشن

سابقه و هدف: در پاندمی کووید19- استفاده از ماسکهای تنفسی جهت پیشگیری از انتشار ویروس رواج یافت. برخی از مطالعات به نقش مداخلهگر ماسک تنفسی در تاثیر ورزش بر سیستم قلبی عروقی اشاره کردهاند. این مطالعه به بررسی و مقایسه اثرات ماسک تنفسی 95N و جراحی حین تمرینات ورزشی و مقایسه آن با وضعیت بدون ماسک بر پارامترهای تغییرپذیری ضربان قلب (HRV (پرداخت. مواد و روشها: در این مطالعه نیمهتجربی، 15 زن سالم بهطور غیرتصادفی در سه گروه ماسک جراحی، 95N و بدون ماسک قرار گرفتند. ابتدا یک جلسه دویدن فزاینده و سپس دوهفته تمرین تناوبی با شدت بالا(HIIT) (2-4 ست20، تـا 60 ثانیهای با 15-60 ثانیه استراحت بین تکرارها و 3-5 دقیقه بین ستها) را با شدت 80-90 درصد حداکثرضربان قلـب انجـام دادند. پارامترهای زمان و فرکانس محورHRV، در مرحله استراحتی و ریکاوری بعد از اتمام تمرینات، با الکتروکاردیوگرام ارزیابی و توسط نرمافزار Kubios آنالیز شدند. یافتهها:دویدن فزاینده قبل از اجرای دو هفتهHIIT موجب کاهشمعنـیدارپـارامتر زمـانمحـور پاراسـمپاتیکی RMSSD و میانگین RR در گروههای ماسک جراحی، 95N و بدون ماسک در دقیقه پنجم ریکاوری در مقایسـه بـا مقـادیر اسـتراحتی شد(0/05≥P(. همچنین متعاقب دو هفته تمرینHIIT، افزایش معنیدار پارامتر زمانمحور سمپاتیکی SDNN و میـانگین RR (بهترتیب 0/01=P و 0/02=P(، کاهش معنیدار پارامتر فرکانس محور سمپاتیکی LF در مراحل استراحتی و ریکاوری نسبت به مقادیر پایه مشاهده شد(0/01=P(. تفاوت آماری معنیداری بین دو گروه ماسک جراحی و 95N یافت نشد(0/43=P(. استنتاج: افزایش مقادیر پارامترهای پاراسمپاتیکی و کاهش پارامترهای سمپاتیکی بهبـود HRV را نشـان داد. پوشـیدن ماسک جراحی و یا 95N هنگامورزش تاثیرمخدوشکنندهای برنتایج مثبت ورزش شامل بهبـود عملکـرد اتونـوم قلـب و حفظ تعادل سمپاتوواگال در زنان سالم ندارد.