در جوامع شهری، آلودگی هوا به طور فزاینده بعنوان یک عامل مهم و تعدیل کننده بیماری های قلبی عروقی محسوب می شود. اثرات بالقوه مضر قرارگیری حاد و مزمن در معرض آلودگی هوا، پیامد های جدی را بر بیماری و مرگ و میر به دنبال دارد. هدف مطالعه حاضر بررسی ارتباط پارامترهای همودینامیکی قلبی عروقی زنان پیش از یائسگی طی فعالیت وامانده ساز در محیط های آلوده و غیرآلوده است. مواد و روش ها: در یک طرح نیمه تجربی، 60 زن (میانگین سنی 62/46 سال و شاخص توده بدن 85/3 ± 57/28) در مرحله پیش یائسگی بطور تصادفی مورد بررسی قرارگرفتند که از این تعداد،30 نفر ساکن محیط آلوده (گروه تجربی) و 30 نفر دیگر ساکن محیط غیرآلوده (گروه کنترل) بودند.پارامترهای مختلف همودینامیکی قلبی عروقی زنان پیش و پس از تست بروس (بعنوان فعالیت وامانده ساز) ارزیابی شد. یافته های پژوهش: ارتباط مستقیمی بین اکسیژن مصرفی میوکارد و حداکثر اکسیژن مصرفی (05/0 > p) طی فعالیت وامانده ساز در محیط آلوده وجود دارد. آزمون تی مستقل نشان داد که آلودگی هوا بطور معنی داری (05/0 > p) بر پالس اکسیژن اثر گذار است. بحث و نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر بار دیگر تأثیر آلودگی هوا بر پارامترهای همودینامیکی قلبی عروقی بویژه اکسیژن مصرفی میوکارد را نشان داد، بگونه ای که قرارگیری در معرض آلودگی هوا و همینطور اجرای فعالیت وامانده ساز در این گونه محیط ها بار وارده بر قلب و اکسیژن مصرفی میوکارد را افزایش می دهد. واژه های کلیدی: آلودگی هوا، پیش یائسگی، اکسیژن مصرفی میوکارد، پالس اکسیژن، فعالیت وامانده ساز.
