پس از این که دانتزیک در سال 1947 مساله برنامهریزی خطی و روش سیمپلکس اولیه را برای حل آن ارائه نمود، محققان زیادی جهت بهبود این روش و یا ارائه روشهایی سریع، دقیق و پایدار برای حل مسائل برنامهریزی خطی تلاش نمودهاند . یکی از معروفترین روشهای، پیشنهادی روش سیمپلکس دوگان نامیده میشود که توسط لمک ارائه شد. در حالیکه برای مدت طولانی روش سیمپلکس اولیه نقش اصلی در اکثر بستههای نرم افزاری حل مسائل برنامهریزی خطی ایفا مینمود، پس از معرفی روش سیمپلکس دوگان و ویرایشهای مختلف آن، اکثر بستههای نرم افزاری تجاری یا متن باز نوشته شده برای حل مسائل برنامهریزی خطی بزرگ مقیاس به آن مجهز شدهاند. یکی از مشکلاتی که در این زمینه با آن مواجه هستیم عدم آگاهی و دسترسی به نحوه پیادهسازی کامپیوتری این بستههای نرمافزاری است. در این مقاله ما به بررسی نحوه پیادهسازی روش سیمپلکس دوگان برای حل مسائل برنامهریزی خطی بزرگ مقیاس تُنک میپردازیم. شبیهسازیهای کامپیوتری نشان دادهاند که استفاده از جبرخطی مربوط به مسائل تُنک گامی مهم جهت افزایش دقت و سرعت اجرای روش سیمپلکس دوگان برای حل مسائل برنامهریزی خطی بزرگ مقیاس تُنک بشمار میآید.
