توجه به حروف و اعداد و ارتباط آنها با پدیده های طبیعی و ماورایی، از دیر باز ذهن بشر را به خود مشغول کرده بود. در اسلام در مورد این مباحث اظهارنظرهای فراوانی شده است؛ اما یکی از آنها که از درجه اهمیّت بیشتری برخوردار است، نظر سیدحسن نصر است. وی می-گوید: تنظیم و تدوین علم تمثیل و رموز عددی حروف با علم جفر را به امام علی(ع) نسبت داده اند. در توجه به حروف، مهم ترین جنبش هایی که در ایران و سرزمین های اسلامی رشد کرد و پیروان بسیاری را نیز به دور اندیشه های خود جمع کرده بود حروفیه بوده است، که در زمان امیرتیمور آغاز شد. رهبر این جنبش فضل الله استرآبادی بود، او معتقد بود که همه اشیا قائم به حروف هستند و هر کس خواص حروف را بداند، همه اشیاء مسخر او می شوند و همه اسرار قرآن و احکام و سرّ قیامت و مبدا و معاد و هر چه از ازل بوده و باشد و خواهد بود در پرده 32 حرف فارسی مستور می باشد. فضل الله لام الف (لا) را نیز یک حرف از حروف عربی می داند که به جای چهار حرف فارسی پ، چ، ژ، گ آمده است و معترضان به این حرف را با حدیثی از پیامبر پاسخ می دهد که فرموند:" اگر سخنی از من شنیدید آن را با قرآن تطبیق دهید"، و نتیجه می گیرد که تعداد حروف الفبا بایستی با تعداد سوره هایی که دارای حروف مقطعه است یکی باشد. در این مقاله سعی بر این است فضل الله استرآبادی و فرقه حروفیه معرفی شود و اعتقادات آنها بخصوص در مورد حروف مقطعه بیان گردد، و نظرات آنها با نظرات بقیه مفسران مقایسه، نقد و تحلیل شود.
