هدف: یکی از وظایف برنامهریزان شهری، توجه به مکانیابی زیرساختهای ورزشی است. با توجه به اهمیت موضوع، در این تحقیق به تعیین جهات مناسب برای توسعه اماکن و زیرساختهای ورزشی شهر تبریز پرداخته شده است. استفاده شده است. ابتدا با استفاده از WLC و AHP روششناسی: در این تحقیق از مدل ترکیبی مطالعات کتابخانهای و نظرات کارشناسان، پارامترهای لازم برای مکانیابی اماکن ورزشی (فاصله از راه ارتباطی، فاصله از اماکن ورزشی، کاربری اراضی، ارتفاع، شیب، جهت شیب، لیتولوژی و گسل) انتخاب شده و نظرات کارشناسان به این پارامترها وزن داده شد . در نهایت در AHPاست و سپس با استفاده از مدل . با هم تلفیق و ترکیب شدهاند WLC با استفاده از مدل IDRISI نرمافزار یافتهها: نتایج تحقیق نشان داد شهر تبریز از نظر عوامل محیطی با محدودیتهای زیادی جهت توسعه زیرساختها و خصوصاً زیرساختهای ورزشی مواجه است. مناطق شمالی محدوده شهری تبریز دارای کمترین تناسب؛ و مناطق حاشیه غریی این شهر دارای بالاترین تناسب از نظر ابعاد مکانیابی است. نتیجهگیری :با توجه به وضعیت ژئومورفولوژیکی شهر تبریز و لزوم توجه به پارامترهای مرتبط، لازم است در توسعه زیرساختها و خصوصاً زیرساختها و اماکن ورزشی، پارامترهای تحقیق حاضر در نظر گرفته شود تا ضمن کم کردن هزینهها، از مخاطرات پیشروی زیرساختها جلوگیری شود.
