هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه بین رضایت شغلی بانشاط اجتماعی با فرسودگی شغلی در بین دبیران تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی استان مازندران بوده است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دبیران تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی زن و مرد مقطع متوسطه اول و دوم شاغل به کار استان مازندران بوده که از سه منطقه این استان (شرق، مرکز و غرب) و از هر منطقه سه شهر نمونه گیری خوشه ای انجام شده است. تعداد کل این جامعه 16000 نفر بود و تعداد نمونه تحقیق بر اساس جدول مورگان به صورت خوشه ای 379 نفر و به دلیل توزیع و بازگشت بیشتر پرسشنامه 384 در نظر گرفته شد. برای جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه استاندارد مینه سوتا رضایت شغلی، شادکامی آکسفورد و فرسودگی شغلی مسلش استفاده شد. روایی این پرسشنامه ها توسط اساتید تائید و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه رضایت شغلی (81/0) و پرسشنامه شادکامی (91/0) و پرسشنامه فرسودگی شغلی (72/0) مشخص گردید. تحقیق حاضر ازنظر نوع و ماهیت یک تحقیق کاربردی و ازنظر زمان مقطعی و ازنظر روش جز تحقیقات توصیفی تحلیلی به شمار می آید که به شیوه زمینه ای پیمایشی مبتنی بر پرسش نامه اجرا شد. نتایج نشان داد رضایت شغلی با نشاط اجتماعی و فرسودگی شغلی رابطه معنی داری دارد. بین نشاط اجتماعی با رضایت شغلی، مطلوبیت نوع شغل، جو سازمانی و شرایظ فیزیکی و همچنین بین فرسودگی شغلی با نظام پرداخت، رضایت شغلی و پیشرفت شغلی رابطه معنی داری وجود دارد.
