هدف از مقاله حاضر بررسی اثر رهبری کوانتومی و خودکارآمدی شغلی بر تعالی سازمانی در وزارت ورزش و جوانان است. جامعه آماری این پژوهش را کارشناسان وزارت ورزش و جوانان تشکیل داده بودند که تعداد آنها 466 نفر برآورد شد. با توجه به جامعه آماری 466 نفری، طبق جدول مورگان 214 نفر به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. در این پژوهش برای سنجش متغیرهای تحقیق از ابزار پرسشنامه استفاده شد. از آنجا که برای سنجش رهبری کوانتومی پرسشنامه استانداردی یافت نشد، پرسشنامه محقق ساخته ای در نظر گرفته شد. برای متغیر خودکارآمدی شغلی، پرسشنامه استاندارد ریگز و نایت (1994) و برای سنجش تعالی سازمانی نیز براساس مدل EFQM از پرسشنامه استاندارد راشدی منش و همکاران (1394) استفاده شد و براساس مقیاس 5 ارزشی لیکرت مورد بررسی قرار گرفت. از بین 214 پرسشنامه توزیع شده تعداد 200 پرسشنامه بازگشت داده شد. ابتدا برای توصیف دقیق جامعه آماری مورد بررسی از آمارتوصیفی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل سازی معادلات ساختاری استفاده و برای بررسی مدل از نرم افزار پی ال اس و اس پی اس اس نسخه 18 استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که بین خودکارآمدی شغلی و تعالی سازمانی اثر مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین رهبری کوانتومی بر خودکارآمدی شغلی اثر مثبت و معناداری دارد اما رهبری کوانتومی بر تعالی سازمانی اثر ندارد. از این رو پیشنهاد می شود مدیران وزارت ورزش و جوانان با بهره گیری از یافته های این مطالعه، با اجرا و عملیاتی کردن سبک رهبری کوانتومی، مدنظر قرار دادن و افزایش خودکارآمدی کارکنان به بهبود عملکردشان کمک کرده و با جا انداختن فرهنگ تعالی در بین کارکنان و کارشناسان به پیشرفت ورزش کشور کمک نمایند، فرآیندها و ساختارهای خود را به سمت پویایی بیشتر پیش برده و در جهت رشد و توسعه ورزش کشور گام بردارند.
