هدف از این مقاله بررسی رابطه بین هوش اجتماعی با کار آفرینی در دانشجویان تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی دانشگاه مازندران می باشد. تحقیق حاضر توصیفی وکاربردی است،گردآوری داده ها از طریق پرسشنامه کارآفرینی سازمانی (رابینزوکالتر)و پرسشنامه هوش اجتماعی ترومسو(TSIS)که مشتمل برسه مؤلفه: پردازش اطلاعات اجتماعی، مهارت های اجتماعی و آگاهی های اجتماعی است، صورت گرفته است. جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه مازندران و نمونه ها براساس جدول مورگان 375نفر به صورت تصادفی ساده بوده است و شیوه تجزیه و تحلیل پژوهش براساس همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس و رگرسیون ساده بعمل آمده است. نتایج بدست آمده از یافته های پژوهشی رابطه ی بین هوش اجتماعی و کار آفرینی را تایید کرده است. اما در فرضیه های دیگر که رابطه بین مؤلفه های هوش اجتماعی با کارآفرینی در دانشجویان تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی به صورت جداگانه بررسی شد، نشان داد بین(پردازش اطلاعات اجتماعی) در هوش اجتماعی با کارآفرینی همبستگی وجود دارد اما بین(آگاهی اجتماعی و مهارت های اجتماعی) در هوش اجتماعی با کارآفرینی رابطه ی معناداری وجود ندارد. با توجه به نتایج، پیشنهاد می گردد دانشگاه ها به منظور ارتقای کارآفرینی اقدام به تقویت هوش اجتماعی با برگزاری کارگاه ها و دوره های آموزشی در بین دانشجویان نمایند.