صدیقه کلیج

پیچک ایرانی Convolvolus persicus L. از گونه‌های بومی درمعرض خطر سواحل دریای خزر و دریای سیاه می‌باشد. هدف این پژوهش یافتن عاملی موثر برای بهبود ویژگی‌های جوانه زنی گونه پیچک ایرانی است. بدین منظور آزمایشی بصورت فاکتوریل در دو سطح خراش دهی مکانیکی(3 و 5 دقیقه) با کاغذ سمباده و دو غلظت نیترات پتاسیم(1 و 2 درصد) و تیمار توام خراش‌دهی و نیترات پتاسیم در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که تیمارهای انفرادی خراش‌دهی و نیترات پتاسیم در مقایسه با تیمارهای ترکیبی تاثیر چندانی در افزایش درصد و سرعت جوانه‌زنی بذرهای پیچک ایرانی نداشتند. تیمار توام خراش دهی مکانیکی به مدت 5 دقیقه به همراه نیترات پتاسیم 1درصد دارای بیشترین تاثیر در افزایش درصد و سرعت جوانه‌زنی بذرهای پیچک ایرانی بود.