ارزبری باالی فعالیتهای اقتصادی در شرایط خاص مانند تحریم، جنگهای اقتصادی و وابستگی اقتصاد به نفت مطلوب نیست. این مقاله با استفاده از روش تحلیل تجزیه ساختاری به بررسی عوامل موثر بر تغییرات ارزبری فعالیتهای تولیدی ایران در فاصله سالهای 1390 تا 1395 میپردازد. از آنجا که ارزبری فعالیتهای تولیدی به واردات کاالها و خدمات واسطهای آنها بستگی دارد، ارزبری این فعالیتها با واردات واسطهای و تغییرات آنها اندازهگیری میشود. اطالعات مورد نیاز از جدولهای داده-ستانده ایران در این سالها تامین میشود. نتایج نشان میدهد در مجموع ارزبری برای تامین کاالهای واسطه با 231/7 تریلیون ریال افزایش روبرو بوده است. در این میان، محصول نهایی دارای بیشترین اثر در افزایش ارزبری، در مقابل سهم واردات در تولیدات فعالیتها، دارای بیشترین اثر در کاهش ارزبری فعالیتهای تولیدی بوده است. در سطح فعالیتهای تولیدی، فعالیت »ادارهی امور عمومی«، با 51/1 تریلیون ریال افزایش ارزبری، بیشترین افزایش را در بین 78 فعالیت تولیدی ایران داشته است. در مقابل، فعالیت »پرورش حیوانات«، با 54/2 تریلیون ریال کاهش ارزبری، بیشترین کاهش را در ارزبری 78 فعالیت اقتصادی کشور داشته است.
