رشد سبز بر تولید و عرضه محصولات سازگار با محیط‌زیست تأکید دارد و به‌عنوان یک راهبرد مناسب برای رشد اقتصادی همراه با نگهداری و حفظ منابع طبیعی و کاهش انتشار آلودگی در کشورها مطرح است. با توجه به آن‌که ایران به عنوان یک کشور درحال توسعه، در زمینه شاخص رشد سبز عملکرد مطلوبی ندارد، لازم است تا در این زمینه، انرژی‌بری و آلایندگی فعالیت‌های مختلف اقتصادی و شناسایی فرصت‌های اقتصادی رشد سبز از نظر شاخص‌های تولید و اشتغال مورد ارزیابی قرار گیرد. این تحقیق با استفاده از روش داده- ستانده انرژی چند عاملی و اطلاعات جدول داده-ستانده سال 1395، در پی بررسی و تحلیل تأثیر تقاضای نهایی بر مصرف انرژی اولیه، انتشارco2، رشد اقتصادی و مشاغل انرژی است که در نتیجه آن با در نظر گرفتن همزمان دو شاخص رشد و اشتغال، پتانسیل‌های رشد سبز در بخش‌های اقتصادی ایران مورد شناسایی قرار می‌گیرند. نتایج تجربی این تحقیق نشان می‌دهد بخش‌های مربوط به تولید محصولات کشاورزی و دامی، خدماتی، محصولات غذایی دارای کمترین میزان انتشار دی‌اکسیدکربن به ازای هر واحد رشد تولید و رشد مشاغل انرژی هستند. در مقابل به‌دلیل پتانسیل پایین رشد سبز خدمات حمل و نقل، فلزات اساسی، محصولات از لاستیک وپلاستیک، تشویق افزایش تقاضای نهایی برای محصولات این بخش‌ها جذاب نخواهد بود. به‌طوری که برای برنامه‌ریزی رشد سبز نیاز به تغییرات ساختاری دراین بخش‌ها است.
